Goodbye SVI: Mevrouw Verheyen

Sinds 1978 is deze charmante dame een vaste waarde op onze school. Ze draagt alle leerlingen een warm hart toe en kan op bijna elk gezicht een naam plakken. In dit artikel zetten we leerlingenbegeleidster mevrouw Verheyen in de spotlight, want dat heeft ze meer dan verdiend.mevr verheyen

Haar verhaal op het SVI begon niet in 1978, want mevrouw Verheyen zat net zoals ons op deze school als leerlinge. Toen haar eerste jaar regentaat tegenviel, keerde ze dan ook huiswaarts naar onze school. Hier startte ze op het secretariaat maar stiekem koesterde ze nog steeds de droom om les te geven. Deze droom viel jammer genoeg in duigen. Gelukkig ging Mevrouw Stoffelen in 1990 met pensioen. Mevrouw Verheyen zag zo haar kans om halftijds als leerlingenbegeleidster op te treden. Zelf vond mevrouw Verheyen dat ze te weinig bagage had om deze taak te volbrengen. Ze keerde uiteindelijk rond haar 40e terug naar de schoolbanken om gezinswetenschappen te studeren. Ondertussen doet ze ook al 13 jaar slachtofferhulp. Ze staat zowel sociaal als juridisch voor hen klaar. Vanaf het moment dat mevrouw Van Overstraeten de plak zwaaide, kreeg mevrouw Verheyen de kans om er voor de leerlingen te zijn. Ook in het Oscar Romerocollege zal ze de leerlingen opvangen wanneer ze het moeilijk hebben. Vooral de leerlingen van de eerste graad mogen zich gelukkig prijzen, want zij zal voor hen instaan.

De zorg voor elkaar op deze school is dan ook een heel belangrijk gegeven voor haar. Wanneer er zorgen zijn, doe je iets meer. Onze individualistische maatschappij proberen we hier te vergeten, en we supporteren hier voor de leerlingen. Ze vindt praten dan ook zeer belangrijk. Communicatie is haar sleutelwoord. Dirk De Wachter is een inspiratiebron voor haar. Zijn visie over onze geluksmaatschappij waarin mensen niet kunnen omgaan met lastige tegenslagen, vindt ze zeer inspirerend.

Iets waar mevrouw Verheyen zeker voor staat, is dat iedere leerling een kans krijgt; geen stempel maar gewoon een blanco blad. Ze haatte het dan ook toen ze hier op school als secretariaatsmedewerkster kwam en meteen aan haar zus werd gekoppeld. Dit neemt ze zeker mee naar haar leerlingenbegeleiding.

Maar iets wat ons allemaal wel opvalt, is het feit dat ze van bijna elke leerling de naam kent. Als kind haatte ze het dat een interim-leerkracht haar krullenkop noemde. Iemand bij zijn naam noemen is toch veel leuker? Op het secretariaat knipte en plakte ze alle fotolijsten totdat het digitale tijdperk aanbrak. Nu linkt ze namen aan foto’s uit leerlingendossiers. Door haar fotografisch geheugen blijven al die namen in haar hoofd plakken. Ze probeert ook alle leerlingen aan te sporen in wat ze goed zijn, ze een schouderklopje te geven wanneer ze het nodig hebben.

Wij van Y’All vroegen ons ook af of ze het soms niet moeilijk heeft met die problemen die leerlingen haar toevertrouwen. Ze vertelde ons dat het heel belangrijk is op je eigen stoel te blijven zitten. Je kan enkel hulp geven als je afstand leert te nemen en erkenning geeft aan het probleem. Een crisis is dan ook een kans die je de mogelijkheid geeft om dingen anders te doen.

Om af te sluiten hebben we naar traditie een leuke anekdote.

In het huidig magazijntje, dat toen een kleedruimte was met een aantal douchecabines, hing steeds een tabaksgeur. Op het secretariaat groeiden de vermoedens dat leerlingen er wel eens zou komen roken. Mevrouw Verheyen ging dan ook op onderzoek en verstopte zich op een middag in het donkere magazijn. Al wachtend op de mogelijke dader, kwam er iemand binnen in het magazijn. Ze was er zeker van dat ze de dader op heterdaad had betrapt, zeker toen hij zijn aansteker aanstak. Ze sprong tevoorschijn en zei ‘Gesnapt’ maar het was een collega die haar in de maling wou nemen. Iets later kwam de echte dader met een sigaret en aansteker naar het magazijntje en werd het mysterie opgelost. Om deze situatie kunnen ze nog goed lachen op het secretariaat.

Met dit leuke verhaal ronden we dit artikel over deze bijzondere dame af. En vergeet niet: als je met een probleem zit, aarzel niet en stap naar de ombudsdienst waar deze lieftallige vrouw jou met raad en daad zal bijstaan.

Advertentie

Halsey: Badlands

Halsey (artiestennaam) bracht haar eerste album uit in 2014, genaamd  ‘Room 93’. Dit album bevat 5 liedjes. Luister hier naar een van onze favorieten.

halsey

Haar tweede album, Badlands, kwam uit op 28 augustus 2015. Halsey is nu vooral bekend in Amerika; de tickets voor haar Tour waren daar meteen uitverkocht. In Europa is ze nog niet echt bekend, maar daar zal waarschijnlijk snel verandering in komen.

Het concept van Badlands gaat over een fictionele wereld die als ‘niet goed’ of gevaarlijk beschouwd wordt. Deze samenleving wordt ‘The Badlands’ genoemd. Hierbij concentreert Halsey zich op de kant van de maatschappij die minder geaccepteerd wordt, eigenlijk ‘het vreemde’. De onderwerpen die ze aanhaalt in haar muziek kunnen redelijk ongepast overkomen. Zo gaan de liedjes vaak over drugs, foute relaties, seks, mentale problemen,… Zaken die door de samenleving als problematisch beschouwd kunnen worden.

Nadat Halsey de eerste liedjes voor dit album had geschreven, merkte ze dat ze die kon linken aan haar mentale toestand (ze leidt namelijk aan een bipolaire stoornis.) Een voorbeeld hiervan is het liedje ‘Control’. Ze schrijft dus vooral over haar eigen ervaringen en de mensen die haar beïnvloed hebben. Zo gaat ‘Haunting’ over haar relatie die is stukgelopen. Luisteren kan hier!

Halsey zegt dat ze Badlands voornamelijk heeft geschreven om te ontsnappen uit de problemen in het echte leven, en ze denkt dat mensen via haar album ook een soort van ‘uitweg’ zullen vinden. De metafoor die achter het album zit is dat, zelfs als er geen uitweg is, je optimistisch moet zijn en elk obstakel te overwinnen is.

Het genre van deze muziek is een mix van electropop en indie. Als je van dit soort muziek houdt, is het zeker waard om Badlands te beluisteren. We raden dit album ongetwijfeld aan!

De valentijnsquiz

De Valentijnsquiz was traditioneel weer een groot succes. Voor de voorlopig laatste keer schoven de slimmeriken van ons SVI zich achter hun quiztafeltje. Met het opkomende Oscar Romerocollege dreigt onze alom geliefde Valentijnsquiz te verdwijnen. Jammer, want na al die jaren was deze quiz voor veel (ex-)leerlingen en leerkrachten uitgegroeid tot een waar erfgoed van het SVI. Maar niet te vroeg getreurd: mevrouw de directrice verzekerde ons alvast van een vervolg.

valentijdsquiz
Foto: I. Uyttersprot

Als de periode van Valentijn aanbreekt denkt menig knappe kop van het SVI spontaan aan de Valentijnsquiz. Of zijn vriendinnetje daar zo tevreden mee is, laten we aan hem over. Maar hij zou die plezante avond toch nooit durven laten schieten? Met wat geluk en drie goede ploeggenoten zou hij haar toch nog een ‘weekendje weg’ kunnen schenken. Dat was immers de mooie hoofdprijs die de winnaars te wachten lag.

Het was reeds de 27e editie van de Valentijnsquiz, een initiatief dat opgericht werd door de ouderraad. En ook dit jaar maakten de ouders weer een topavond van dit geweldig concept. Zo zorgden zij naast drank en hotdogs ook voor de traditionele tombola, waar een tablet (geschonken door moving Baasrode) de hoofdprijs van was.

Om 19u30 steeg de spanning in een volle feestzaal pas echt toen de eerste vraag weerklonk door de micro van quizmaster meneer Herssens. Eerst kregen de ploegjes enkele opwarmertjes voorgeschoteld zoals ‘duckface’ en de ‘Mona Lisa’. Maar er werd ook al naar diepere kennis gepeild, zo moest je onder meer op een kaart van België Haspengouw weten liggen en de wetenschappelijke naam van een vuursteen (silex) voor de dag kunnen halen. Ook de personaliaronde met vooral bekende personen in hun jeugdjaren op was niet te onderschatten. Maar er werd ook aan de jongere teams gedacht met vragen over Minions, K3 en andere kinderprogramma’s.

De moeilijkst geachte ronde is altijd al ronde 4 geweest, waarin je in een kwartier 10 puzzels en 5 logo’s moest oplossen. Al viel de moeilijkheidsgraad dit jaar wel mee. Dit was tevens ook de belangrijkste ronde want het was de beslissende voor een eventueel ex aequo op het einde. Nadat de wiskundeknobbels hun deel van het werk opgeknapt hadden, was er even tijd voor een pauze met de tombola. Ook werd al een eerste tussenstand getoond. Hierin had de ploeg ‘Wij zijn de bom’ twee punten voorsprong op hun eerste achtervolger ‘Tienduizend Luchtballonnen’. De K3-gekte was dus duidelijk nog niet gaan liggen want dit zijn toevallig twee K3-liedjes. Voor de prijs voor origineelste groepsnaam was dit wel niet goed genoeg, die ging naar ‘SVI verdient een Oscar’.

Maar er kwamen nog twee rondes aan met als slot de muziekronde. Deze was verre van gemakkelijk met liedjes van o.a. Brahms, Muse, Balthazar en First Aid Kit. Des te meer een gevaarlijke ronde om op het einde alsnog wat kostbare plaatsen te verliezen. Maar ‘Wij zijn de bom’ hield hun koppositie knap vast en eindigde met een mooi totaal van 83 punten op 90 verdiend op de eerste plaats. Zij mogen hun koffers pakken om een weekendje op reis te gaan. Ook de tweede ploeg (Loading answers… please wait) mag er even tussenuit, zij wonnen namelijk een overnachting in een Bed&Breakfast. Die prijs hadden ze te danken aan hun perfecte puzzelronde en nagenoeg perfecte muziekronde waarmee ze boven twee andere ploegen kwamen te staan die ook evenveel punten behaald hadden (‘De ninja turtles’ en ‘tienduizend luchtballonnen’). De andere ploegen kregen uiteraard ook nog een (kleinere) prijs.

Zo kwam er een einde aan de laatste editie van de Valentijnsquiz en dat zal elke quizzer die op het SVI gezeten heeft toch wel wat doen. Maar mevrouw de directrice had toch ook nog goed nieuws: ‘er zal zeker en vast een vervolg komen’ beloofde zij ons.

Namens heel onze Y’all-redactie proficiat aan de winnaars (Pauline, Lise, Karen en Elona), maar ook aan alle deelnemers (van de volle 27 edities), leerkrachten en natuurlijk de medewerkers en organisatoren van de Valentijnsquiz zelf!

Eindstand 27ste Valentijnsquiz:

 

  • ‘Wij zijn de bom’                                 83 Ptn.
  • ‘Loading answers… please wait’      80 Ptn.
  • ‘De ninja turtles’                                  80 Ptn.

 

 

Met het SVI back to the future

We zijn terug van weg geweest. Na een lange, sombere periode zonder onze geweldige artikels zijn wij, van ‘Check’et ut’, hier weer. Op 21 oktober 2015 leefden wij de dag dat Martin McFly uit het verleden had moeten teleporteren naar onze tijd. De makers van de film Back to the future II maakten enkele voorspellingen voor het jaar 2015. Sommige kwamen uit, andere niet. Wij testten voor jullie de producten die wel geproduceerd zijn. (De film was geproduceerd in 1989, dat is 25 jaar geleden!)

number-bttf2015-back-to-the-future-preps-blu-ray-release-and-mov

Het eerste technologische hoogstandje: Het hoverboard

In 2015 kwam een autobedrijf, genaamd Lexus, op de proppen met een levensecht hoverboard, een bord dat zonder wieltjes of steun boven de grond kan zweven (nee, ze gebruiken ook geen draadjes). Hoe we dit weten? Na heel lang aandringen kregen we de toestemming om in een Lexus-garage te Brussel een hoverboard uit te testen, ook al was dit maar voor enkele minuten. Te hoog gegrepen voor ons, letterlijk genomen dan, hoewel het bord maar enkele centimeters boven de grond hangt, doet de val naar beneden toch wel flink zeer. Toch hebben we op een paar blauwe plekken na een mooie ervaring opgedaan.

lexus-hoverboard-ft

Het tweede wonderbaarlijke snufje: Zelfknopende schoenen

Wie zit er niet eens verveeld thuis in de zetel en herinnert zich plots dat hij dringend ergens wordt verwacht? je loopt naar de plek waar je schoenen staan opgeborgen, je springt erin en wil vliegensvlug vertrekken. Jammer genoeg houdt één van je ouders je tegen omdat je veters niet geknoopt zijn, je zou nog kunnen vallen zo!

Wel, een tweede uitgekomen voorspelling uit de film zijn de zelfknopende schoenen.

In de film zien we Martin McFly zich in een steegje omkleden, met super-deluxe Nike’s die zichzelf kunnen knopen. In 2005 kocht Nike een patent op zogenaamde Self-Lacing-Shoes of met andere woorden, zelfknopende schoenen.

Je trekt de schoenen aan en door aan een lusje te trekken knoop je op een simpele en efficiënte manier je schoen. Gemakkelijk, niet? Het was zeker niet gemakkelijk om een paar te kunnen uitproberen, maar na enkele weken hard zoeken en te werken (voor al onze fans natuurlijk!), zijn we erin geslaagd ze uit te proberen.

We moeten toegeven, het is een ware luxe om weer iets minder te hoeven doen. Geen losse veters meer, geen veters meer die door de modder gesleurd worden en daardoor een heel andere kleur krijgen. Eindelijk 5 minuten rust voor de mensen met een veterprobleem.

Anderzijds hebben we gemerkt dat de schoenen toch nog niet helemaal op punt staan, het kan wel even duren voor de schoenen geknoopt zijn. Ze komen uit in de lente van 2016. Een aanrader! Je kan replica’s van de schoenen uit de film kopen voor slechts 15.999$! Een koopje, toch? Goedkopere modellen komen er natuurlijk ook voor slechts 300$.

2015-nike-mag-03original-750xx2404-1352-0-526

Nog een smakelijke voorspelling!

Er werden niet alleen technologische voorspelling gedaan, maar ook één in verband met voeding, of meer specifiek, frisdrank. In de film zie je Martin in een bepaalde scène aan de toog zitten met een Pepsi. Ook het cola-bedrijf Pepsi bracht dit jaar een flesje uit in de vorm van het flesje uit de film. Een sierlijk versierd, glazen flesje met daarbovenop een blauw draaideksel om het flesje mee af te sluiten. Het smaakt nog steeds naar gewone Pepsi, maar het is wel eens iets anders om uit een kunstwerk te drinken.

Mind-blowing, of toch niet?

Je kan denken: “Wow, onze wereld gaat er snel op vooruit, ongelooflijk!”, toch gaan we jullie even tonen dat sommige dingen die voor ons vanzelfsprekend zijn toch nog niet uitgevonden waren in 1989, apparaten die misschien zelfs al terug uit de mode zijn maar toch voorspeld zijn in de film. 3D-films zijn hier een voorbeeld van. Hoeveel mensen gaan er nog kijken in 3D? Dit was iets waar ze in 1989 enkel konden van dromen. Films die uit het scherm kwamen? Dat is toch gewoon absurd? Ook de vingerafdruk-technologie zien we bij elke hedendaagse gsm terugkomen, toch staan we er nooit bij stil dat dit waarschijnlijk veel ingewikkelder is dan een paar zelfknopende schoenen.

We zijn het zo gewoon geworden dat sommige technologische snufjes, waar men 26 jaar geleden enkel kon van dromen, altijd binnen ons handbereik liggen. Binnen nog eens 25 jaar zijn de zelfknopende schoenen ook uit de mode, net zoals het fax-apparaat bij ons, dan hebben we geen schoenen meer nodig aangezien iedereen zich met zijn zwevende stoel over straat beweegt. Technologie leeft en staat niet stil, dus bereid jullie voor!
(Gebaseerd op verzonnen feiten, geloof niet alles wat je leest!)

(P.S. Niet alles is verzonnen, geloof sommige dingen wel!)

Adele – 25

Adele_-_25_(Official_Album_Cover)

Wesh (= yo)! Of beter: “Hello…” voor een nieuwe review. Deze keer bespreken we het album van Adele.

Met ’25’, brengt Adele een derde album uit. Vier jaar na haar vorig album, ’19’, brengt de Britse artieste – voor vele fans – eindelijk iets nieuws. Om verwarring te voorkomen: Adele is 27 jaar oud, de titel heeft dus niets te maken met haar leeftijd.

Qua ondertoon is het album helemaal verschillend met het vorige. ’21’ ging over het ombuigen van verdriet in kracht (omwille van een mislukte relatie). Met ’25’ kijkt ze, majestueus en zelfzeker, terug op dat betreurde verleden. Iedereen heeft waarschijnlijk al van ‘Hello’ gehoord. Dit nummer kentekende haar terugkomst aan de top – en hoe:

  1. Ze brak het streaming-record van de eerste week (de statistieken van 1 week na het uitkomen). 7,32 miljoen keer gestreamed, het “What do you mean” van Bieber, 3,8 miljoen, viel bleek uit tegenover deze getallen.
  2. Na 24 uur had ze al 27,7 miljoen views op Vevo, daarmee het record houdend.
  3. “Hello”, was op iTunes het meest gedownloadde liedje in 102 (!) landen.

Sommigen beweren dat in het album geen afwisseling is, maar dat is echter wel. Met een indrukwekkend team van producers en co-writers (onder meer Bruno Mars), voegt ze een ‘heavy-orgel soul shouter’-stijl aan het liedje toe. “Million Years ago” is dan weer helemaal akoestisch en “Water under the bridge” wordt opgebouwd tot een  “met gospel doordrenkte extase”. Het refrein van “Send my love” lijkt dan weer een déjà-vu na het een eerste keer te beluisteren… het is alleszins speciaal, wat onverwacht.

Een mooi album; de fans hebben zich ongetwijfeld verlekkerd op dit album. Adele heeft een mooie stem, maar voor mensen die geen fan van zijn, zijn twee liedjes voldoende. Gelukkig heeft ze een wijd publiek.

Voor een volgende review zou Y’all iets willen proberen. We zetten twee keuzes van albums en we laten jullie kiezen (door te stemmen) welke van de twee het wordt.

Tchô!

In de kijker: De Oscars van de poëzie

Het Oscarseizoen nadert en ook het Oscar Romero College reikte enkele prijzen uit. Y’All kon een ticket bemachtigen naar de prijsuitreiking van de felbegeerde poëzieprijs. 500 leerlingen waagden zich eraan een gedicht te schrijven, uit die 500 werden drie leerlingen uit de eerste en derde graad van onze school genomineerd. Samen zakten we af naar de laureatenviering.

27 januari, gedichtendag. Op deze literair hoogstaande dag werden de Oscars van de poëzie uitgereikt. Onze school zond zes leerlingen naar de ceremonie op het Heilig-Maagd-college. Uit de derde graad van onze school werden Thomas Thys (6WEWIA), Maroesja Roman (6HUWE2) en Margot Schepens (6LAMT) genomineerd. Onze eigen Y’Allreporter, Margot Schepens, wist de eerste prijs weg te kapen. Spijtig genoeg haalden de leerlingen uit onze eerste graad, Ruth Jansegers, Tess Moens en Wout Van Der Meersch, het podium niet.

Oscars van de poëzie

Om deze mooie poëzieweek af te sluiten, hebben we voor jullie enkele gedichten uitgepikt. Onderaan nog enkele gedichten van 6ECMT uit de lessen Duits.

Wat is een kraan in de toekomstige tijd?
Zal het er nog wel zijn?
Of een andere betekenis, zoals kranig of gekraand wat dan weer lepel betekent.

Maar zal een lepel dan geen stok zijn?
Langs beide kanten hetzelfde, lepel en lepel.
En wat is dan een stok?
Een gele grasspriet? Maar geel is rood en rood is blauw.
Hoewel blauw dan de grammatica heet.

Maar..

Zal de toekomstige tijd nog wel toekomstig zijn?
De regels van de grammatica op zijn kop, want grammatica is dan eigenlijk een cirkel van nu.
En de mensen zullen zeggen ‘Een graafmachine heeft geen bovenkant’,
want een graafmachine dan is een cirkel nu en een cirkel een ongedefinieerd hoogtechnologisch snufje.

En met weemoed zal men terugdenken aan de tijd waarin grammatica nog juist werd toegepast
en werkwoordsvormen nog juist werte vervoecht.

Zal er dan ooit misschien een cirkel worden uitgevonden die ons verlost van deze regels?
Want een cirkel is een hoogtechnologisch snufje.

En snufjes zijn een cirkel en een cirkel een graafmachine en daarna de grammatica.
Was deze niet blauw, en blauw rood en daarna geel? Zoals een gele grasspriet?
Maar.. dit was een stok en daarna een lepel langs beide kanten.
Hoewel een lepel in die tijd een werkwoord is dat vervoegd wordt als kranig en gekraand,
net als kraan in de toekomstige tijd die niet meer toekomstig zal zijn…

Is een kraan dan een ongedefinieerd hoogtechnologisch snufje?
En zullen ze denken dat de taal
    in een vroeger leven,
          later

leven kan?

 – Thomas Thys

Een naakte bladzijde wacht op dat eerste woord
de eerste kras op het zedelijk wit
Al die volgekladde kantjes liggen achter je
volgekrabbeld met de inkt van het leven
hoe lang nog voor je pen leegbloedt
en die laatste pagina lijkbleek blijft

-Margot Schepens

An einem dunklen Abend
hat ein Mann noch nie gelacht
‚Ich habe viele Probleme‘
hat er mir gesagt
kein Geld keine Mutter
keinen Vater keine Frau
kein Haus
Er lebt in der Kälte
an einer Haltestelle

-Sarah Moeyersoons & Lennert De Smedt

Die Liebe

Der Duft aus den Blumen am Morgen
Die Rose dort allein im Feld
Wunderbar
Der Tau auf dem Blatt
Das Gras
Die Luft
Kugeln am Boden
Die rote Farbe
So schön
Romantisch
Liebe

-Olivier Heylen & Liezel De Kimpe

Zusammen

Der letzte Blick aus dem Fenster am Abend
Ein neues wiedergefundenes vertrautes Gesicht
Eine alte Stimme
Lächeln, der Beginn des Lebens
Der Unbekannte
Die Neugier
Das Stottern
Sprechen, lachen
Neue Erinnerungen
Verführerischen Blick
Begreifen
Liebe
Immer Leben

-Elle De Waegeneer & Hendrik Laurens

Een dag in het leven van… Meneer Bogaert

De bevallige persoon die ons deze keer een dag in zijn leven laat kijken is niemand minder dan… Meneer Bogaert! Deze immer enthousiaste muziekleerkracht wilde ons vooral niet sparen van zijn allermooiste selfies. Uiteraard komt er hier en daar wat muziek in voor, maar hij laat ons ook zijn andere kant en vooral het harde leven van een leerkracht zien. Kijk maar mee!

Soundtrack:

1) Fris en monter op de bus naar het station van Gent-St-Pieters. Ik ben benieuwd welke verrassingen het examentoezicht voor mij in petto heeft.

meneer Bogaert 1

2) Op de trein nog snel een partituur afwerken voor de repetitie met het schoolbandje straks. Dankzij een Starbucks koffie krijgt mijn gezicht al een beetje kleur.

Foto 2

3) Werken dan maar! Mijn dagtaak bestaat uit het africhten van leerlingen. Hiervoor ontvang ik een bezoldiging van de Vlaamse Overheid. Als ik het goed doe, nemen de leerlingen later een zinvolle plaats in in het maatschappelijk weefsel. Spannend! Ook geeft het voldoening te weten dat ik als leerkracht een heus rolmodel ben en zo een onuitwisbare afdruk nalaat in het ruimtetijdscontinuüm.

(Geen leerlingen werden gekwetst tijdens het maken van deze foto)

Foto 3

4) Repetitie met het schoolbandje. We produceren trillingen in de lucht waarvan de deelsom niet minder dan pure ontroering teweegbrengt bij al dan niet toevallige omstaanders.

Foto 4

5) Terug thuis: Pompidou, de huiskat, verwelkomt me met innig gesnor. Haar filosofische blik op oneindig is een misleidend fabrieksfoutje. Pompidou, de huiskat, is namelijk verre van intelligent genoeg om metafysische probleemstellingen te beschouwen.

Foto 5

6) Niemand heeft me ooit gevraagd: “Hoe komt het dat jij zo goed gitaar kan spelen?” Daarom zeg ik het zelf maar: Ik oefen elke dag een beetje.

Foto 6

7) Zoals elke leerkracht doe ik wel eens boodschappen. Ik kocht verschillende producten aan die ik wens te verwerken in een bereiding. Zoals risottorijst, champignons en kip.

Foto 7

8) Het volgende avontuur in deze rijk gevulde dag! Om ervoor te zorgen dat de douche een plaats blijft waar ik mezelf kan schoonmaken is het uiterst wenselijk dat de douchecabine om te beginnen al schoner is dan mezelf. Schrobben maar dus!

Foto 8

9) Uitgeput maar voldaan rust ik mijn lange lichaam in het aangenaam kalme licht van een klein lampje. Het hoofd vrij van aardse beslommeringen voel ik elke vezel in mijn vermoeide wezen tot rust komen : “Lounging on the couch, just chilling in my onesie!”

Foto 9

In de kijker: Voorzitsters 100-dagen 2016

100dagenVoor onze zesdes is het bijna zover: op 4 februari viert de laatste generatie van het SVI haar resterende 100 dagen hier op school. Naar traditie worden alle leerkrachten en leerlingen hartelijk verwelkomd aan de poort met lippenstift en verf en gaat er ‘s namiddags in de grote zaal een heuse show door. Y’All wist twee van de drie voorzitsters te strikken.

Margot Schepens (6 LAMT) en Laura Allewaert (6 WEWI A) gaven met alle plezier antwoord op onze vragen.

Y’All: Welkom Laura en Margot! Het is aan jullie de eer om dit jaar niet enkel de laatste 100 dagen van de 6’des, maar ook die van het SVI, in goede banen te leiden. Jullie zijn m.a.w. benoemd tot voorzitsters, maar wat houdt jullie functie nu juist concreet in?

Margot: Wij zijn eigenlijk zowat de eindverantwoordelijken. Wij zijn diegenen die ervoor zorgen dat alles op tijd in orde raakt; dat bijvoorbeeld de klasacts tegen de afgesproken datum afgewerkt zijn, dat de directie en de graadcoördinator op de hoogte gehouden worden van de vorderingen van de show, dat de commissievoorzitters hun deadlines halen, …

Laura: Ook voor de communicatie staan wij in: als er iets (door de commissievoorzitters) beslist wordt, moeten wij ervoor zorgen dat alle zesdes daar over ingelicht worden.

Y’All: Hoe gaan jullie hierbij te werk?

Margot: We werken met een systeem van commissies. In totaal zijn er zo acht: scenario, regie, allerlei, fuif en galabal, muziek, foto’s en jaarboek, dans, decor en techniek. Om de zoveel weken roepen we dan de verantwoordelijken van die commissies, de commissievoorzitters, samen voor een vergadering tijdens de middagpauze waarbij we bekijken hoever we op alle vlakken staan. Bij die vergaderingen wordt overlegd welke zaken er nog moeten gebeuren en hoe we het best eventuele problemen oplossen.

Laura: Na zo’n vergadering wordt dan altijd door een van de voorzitsters een document gepost met wat er die middag definitief beslist en in orde gebracht is. Ook de dingen die door de commissievoorzitters tegen de volgende vergadering afgewerkt moeten zijn, staan daarin. Eens iets door alle voorzitters en de directie goedgekeurd is, wordt er door ons of de verantwoordelijke van de commissie een berichtje geplaatst in de groep met alle zesdes.

Y’All: In september is er een thema gestemd voor de show. Het welke is het nu juist geworden?

Laura: R.I.P. SVI is uiteindelijk door de 6’des gekozen als thema voor de 100-dagenshow. Aangezien onze school volgend jaar deel zal uitmaken van het ORC is deze naam wel zeer toepasselijk.

Margot: Het zal dus een soort begrafenis worden van het SVI, maar zeker en vast met de nodige humor. (knipoog)

Y’All: Dat klinkt veelbelovend! Wie is er nu eigenlijk allemaal welkom op 4 februari in de grote zaal?

Margot: Net zoals de vorige jaren zijn dat alle derdes, vierdes en vijfdes.

Laura: En ook oud-leerlingen en leerkrachten natuurlijk.

Y’All: Zitten jullie momenteel goed op schema of is er nog veel werk aan de winkel?

Laura: Momenteel zitten we erg goed op schema.

De repetitie op woensdag 13 januari ging supervlot!

Margot: Iedereen werkte goed mee en op een paar dingen na is bijna alles al perfect in orde. Mevrouw De Landtsheer en meneer De Blaiser waren erg tevreden.

Y’All: Dat is goed om te horen! Doe zeker zo verder!

Naar traditie trekken de laatstejaars op de dag van hun 100-dagenshow naar Gent om voor (sommigen) voor de eerste keer van het uitgangsleven in een studentenstad te proeven. Zal dat dit jaar ook het geval zijn of zijn de zesdes dit jaar iets anders van plan?

Margot: Dat zal zonder twijfel zeker het geval zijn. De meeste zesdes gaan met hun klas eerst iets eten of drinken en trekken daarna richting Overpoort.

Y’All: Tot slot: willen jullie onze lezers nog iets kwijt?

Laura: Ja, eigenlijk wel! Aan alle vierdes, vijfdes (en zesdes natuurlijk): Allemaal zeker komen naar het SVI’s laatste 100-dagenfuif “SVInished” op 27 februari!

https://www.facebook.com/events/1511038249223402/

Margot: Het belooft een niet-te-missen feestje te worden!

Y’All: Dankjewel Margot en Laura voor jullie tijd.

Y’All wenst jullie en alle andere zesdes nog veel succes met de show en hoopt dat jullie nog een toffe zes maanden mogen beleven op het SVI.