Jullie hebben de leerlingen van het mini-parlement vast en zeker ooit al eens iets horen omroepen, maar wat doen zij zoal voor onze school? Wat hebben ze allemaal al verwezenlijkt voor ons en de vorige generaties van het SVI?
Y’All wist in deze drukke periode “the man in charge”, Marnick Moens, te strikken voor een interview.
Y’All: Welkom Marnick! Jij bent blijkbaar zowat de verantwoordelijke van het leerlingenparlement, sinds wanneer ben je eigenlijk zelf lid geworden en waarom?
Marnick: In het derde middelbaar ben ik bij het mini-parlement gegaan. Dat is eigenlijk ook de minimumleeftijd. Het sprak me toen erg aan om een zekere invloed te hebben op de manier waarop we onze school kunnen beleven, dus daarom werd ik met veel plezier en motivatie lid. Op dat vlak is er nog niet veel veranderd: we zijn nog steeds een toffe bende die om de twee weken op dinsdagmiddag samenkomt om het SVI een nóg toffere school te maken.
Y’All: Wat is het mini-parlement en wie maakt er allemaal deel van uit?
Marnick: Het mini-parlement is een groep van leerlingen van het 3e t.e.m het 5e jaar die één keer om de twee weken bijeenkomen in het lokaaltje onder de trap van het MO-lokaal. Momenteel tellen we ongeveer 15 leden. Vooral de vierdes zijn heel goed vertegenwoordigd. Lien Vandevelde en ik leiden als enige vijfdes meestal de vergadering, vaak geholpen door mevrouw Vande Maele, mevrouw Henau of mevrouw Van Havermaet. Door leden uit zoveel mogelijk jaren te sprokkelen, proberen we inzicht te krijgen in de mening van leerlingen over de manier waarop te werk wordt gegaan op onze school.
Y’All: Wat doen jullie zoal voor het SVI?
Marnick: De meesten associëren ons met SVI zoekt K3, de pannenkoeken op Lichtmis en de Valentijnssnoepjes, maar achter de schermen hebben we regelmatig gesprekken met de directie over wat beter kan of wat we juist top vinden aan onze school. We zetten ook de klas die het Vrij Podium organiseert -dit jaar was dat 3HuWe2- op weg, zodat ze met veel enthousiasme kunnen beginnen aan het in elkaar steken van de show.
Y’All: Wat hebben jullie al zoal verwezenlijkt?
Marnick: Dit jaar hebben we al heel wat leuke dingen kunnen verwezenlijken, zoals een alweer geslaagde, tweede editie van de spelletjesmiddag op de Dag van de Jeugdbeweging, de succesvolle verkoop van hartvormige spekjes en verschillende regelingen met de directie om de overgang naar het ORC zo aangenaam mogelijk te maken voor onze studenten, maar ik denk dat de details daarover in een ander artikel staan. (lacht)
We hebben natuurlijk ook het Vrij Podium gehad en zijn volop bezig aan de organisatie van de afscheidsshow van onze school op vrijdag 3 juni.
Y’All: Wij zijn alvast benieuwd naar die verrassing!
Bedankt Marnick voor het boeiende gesprek. We hebben een veel duidelijker beeld gekregen over wat jullie zoal voor het SVI doen! We wensen jou en de andere leden nog veel succes!
Vorig weekend was het weer zo ver en werd onze school naar jaarlijkse traditie voor twee avonden omgebouwd tot theater SVI. Deze keer werd Shakespeare’s klassieker Othello opgevoerd in de grote zaal.
Y’All stuurde haar reporter op pad voor een exclusief interview met Willy Migisha (Othello) en Lennert Van Nuffel (Cassio).
Y’All: Welkom Willy en Lennert, proficiat met jullie acteerprestatie! Jullie hebben dat supergoed gedaan. Wij hebben er alvast van genoten! Waren jullie zelf ook tevreden?
Lennert: Dank je! Ja, we waren best wel tevreden, denk ik. Bij de laatste repetitie liepen er nog een paar kleine dingetjes mis, maar bij de voorstellingen zelf is dat gelukkig genoeg allemaal goed gekomen.
Willy: Ja, alles is vlot verlopen. Ik was wel wat gestresseerd toen ik de eerste mensen zag binnenkomen vrijdagavond, maar eens de voorstelling begon, ging dat snel over.
Y’All: Vonden jullie het moeilijk om je in te leven in de personages die jullie moesten vertolken?
Willy: In het begin was dat niet zo makkelijk; zeker niet de scènes samen met Rosalie. Ik had schrik wat mijn vriendin er van zou zeggen. (lacht) Maar we hebben veel gerepeteerd. Tom (Goossens, de regisseur – nvdr) heeft ons heel wat goede tips gegeven. En ook mijn vriendin wist dat ik mij gewoon moest inleven in mijn personage.
Lennert: Ik vond dat Cassio en ik veel dingen gemeen hadden: ik zou, denk ik, in het echte leven ook niet zo’n goede luitenant zijn (lacht) en qua karakter kwamen we ook wel overeen. Op dat vlak paste die rol dus wel goed bij mij. Bij sommige scènes had ik wel wat meer problemen zoals die waarin ik moest spelen alsof ik dronken was. Ja, daar had ik niet zoveel ervaring mee. (lacht)
Y’All: Wat vonden jullie het interessantst aan jullie personage?
Willy: Ik vond Othello’s verregaande jaloezie wel een interessant aspect. Hij laat zich zo misleiden door Jago en wordt op de duur zo paranoïde, dat hij Cassio en zelfs Desdemona, diegene die hij zo graag ziet, beiden kwijtraakt.
Lennert: Ik vind dat Othello ook door het verhaal heen helemaal verandert van karakter. Hij evolueert van een goed, standvastig man naar iemand zeer wispelturig: de ene keer is hij poeslief tegen Desdemona, de andere keer is hij enorm opvliegend en slaat hij haar.
Willy: Ja, inderdaad. Er zit veel contrast in het personage van Othello, hij heeft een harde en een zachte kant. Jago speelt constant op hem in waardoor die harde, donkere kant hem uiteindelijk volledig gaat overheersen. Naar het einde toe wordt hij bijna letterlijk opgevreten door jaloezie.
Lennert: Logisch dat het verhaal dan niet goed eindigt…
Y’All: En jij, Lennert? Wat vond jij eigenlijk het boeiendst aan je personage?
Lennert: Ik vond vooral Cassio’s karakter bijzonder boeiend. Hij is iemand die enorm naïef is. Hij gelooft alles wat Jago hem influistert en beschouwt hem dan ook nog eens ironisch genoeg als zijn beste vriend. Ik vraag mij af of mensen in het echt ook zo goedgelovig kunnen zijn.
Y’All: Hadden jullie al ervaring met toneelspelen of was dat volledig nieuw voor jullie?
Willy: Vorig jaar zat ik in de Vrije Ruimte Artscène en dat was echt goed meegevallen. Ik zei toen bij mezelf: “Als ik nog eens de kans krijg om toneel te spelen, dan doe ik dat!”
Lennert: Ik heb vorig jaar ook meegedaan aan het schooltoneel “Tartuffe”. Ik speelde toen de rol van Orgon, ook een zeer naïef personage. Ik was toen enorm enthousiast en heb me dit jaar dan ook maar terug ingeschreven. In een ver verleden heb ik ook twee jaar woord gevolgd, maar echt veel is daar niet van blijven hangen. (lacht)
Y’All: Is het toneelstuk volgens jullie nog actueel? Zo ja, welke betekenis kan het verhaal nog hebben voor onze generatie?
Willy: Dat vind ik echt een moeilijke vraag. Laat me even denken. (lacht)
Lennert: Jaloezie is een emotie van alle tijden, denk ik. Misschien kan je ‘Othello’ zien als een soort van waarschuwing voor hoever het mensen drijven kan?
Willy: Ja, dat zou inderdaad wel kunnen kloppen.Wat volgens mij ook wel nog altijd actueel is, is het racisme dat in het toneelstuk zit. Ook nu nog worden mensen gediscrimineerd omwille van hun huidskleur of afkomst.
Y’All: Heeft dit project jullie op een of andere manier aangezet om verder te gaan in de toneelwereld?
Willy: Ik vond het wel tof, maar ik ga volgend jaar geen richting doen die daar echt iets mee te maken heeft. Maar als ik nog eens de kans krijg om op een podium te staan, zal ik dat wel zeker doen.
Lennert: Ik ga volgend jaar ook geen verdere studies doen in die richting, maar ik had ergens opgevangen dat de universiteit van Gent een toneelvereniging heeft. MATRAC? Ik denk dat ik mij daarbij ga aansluiten.
Willy: Oh interessant, dat ik ga ik ook eens onderzoeken. (lacht)
Y’All: Wie weet staan jullie volgend jaar dan nog eens samen op het podium! Laatste vraag: Als je zou mogen kiezen, welke rol zou je dan het liefst willen vertolken (maakt niet uit of het in een film, een toneel of een serie is) en waarom?
Willy: Ik ben een redelijk grote fan van Will Smith dus ik zou wel graag eens Robert Neville uit ‘I Am Legend’ willen spelen of natuurlijk zijn rol in ‘The Fresh Prince Of Bel-Air’ willen overnemen voor een dag. Maar Sam Witwicky (Shia LaBeouf) uit ‘Transformers’ zou ook goed zijn. (lacht) LaBeouf is een enorm veelzijdig acteur. Hij kan echt elke rol aan en dat vind ik wel interessant aan hem.
Lennert: Ik zou doodgraag in een serie als ‘Grey’s Anatomy’ willen mee spelen, liefst als Dr. O’malley ofzo. Ik hou echt van zijn humor. (lacht) Of als ik de rol van Joffrey in ‘Game Of Thrones’ zou krijgen, zou ik dat ook wel appreciëren. Ik heb altijd eens de slechterik willen spelen. Hoe zou dat voelen?
Y’All: Bedankt Willy en Lennert voor het toffe, maar zeker ook boeiende interview! We hopen binnenkort nog van jullie te horen wanneer jullie nog eens op de planken staan!
Is het waar dat we allemaal lockers krijgen? Hebben we nu een eigen zwembad? En krijgen we eigenlijk nieuwe leerkrachten? Op 1 september 2016 gaat onze school over in het Oscar Romercollege. Omdat hier en daar nog wat onduidelijkheden opdoken, stelde het miniparlement maar liefst 62 vragen op, die allemaal vakkundig door de directie zijn beantwoord. De samenvatting vind je in dit verslag!
Over nieuwe leerlingen, leerkrachten en fietsenstallingen
1 september 2016 wordt net iets anders dan een normale 1 september, want alle leerlingen en leerkrachten zitten plots op een nieuwe school. De precieze invulling staat nog niet helemaal vast, maar het wordt alleszins een verrassingsdag voor iedereen, elk op zijn nieuwe campus.
Op 18 mei komt er een inleefmoment voor alle 3es en 5es van alle scholen samen. Op die manier leren zij hun medeleerlingen, gebouwen en leerkrachten van volgend schooljaar kennen. Voor de 2es en 4es, die volgend jaar naar een andere graad gaan, zijn er infoavonden op 17 en 18 mei, waarna ze met hun ouders ook de gebouwen, leerkrachten en directie van hun nieuwe domein kunnen leren kennen.
Wie op de campus van onze school blijft, behoudt de fietsenstalling aan het bastion. Wie naar campus Noordlaan trekt, kan gebruiken maken van een nieuwe fietsenstalling onder de nieuwe sportzaal.
Je leerkrachten van volgend schooljaar zullen een mix worden van leerkrachten die je kent en nieuwe leerkrachten. Dat is nu trouwens ook al zo, alleen zullen sommige gezichten iets minder vertrouwd zijn.
Vooral in kleinere richtingen, zoals economie-wiskunde, zullen klascombinaties veranderen zodat twee kleine klassen, één bij ons en één op het Hemaco, één middelgrote klas worden. De meeste klassen zullen blijven zoals ze nu zijn. Een eerste kennismaking met mogelijk nieuwe klasgenoten komt er dus op 18 mei.
We hopen op minder achtste lesuren, maar meer dan dit schooljaar zullen er normaal gezien niet zijn.
Over lockers, boeken en het uurrooster
Ons uurrooster zal niet veel veranderen. We krijgen er enkel een pauze van tien minuten bij tussen lesuur 6 en 7. De middagpauze wordt tien minuten korter, zodat we op hetzelfde moment naar huis gaan als dit schooljaar. Enkel op woensdag eindigen we vijftien minuten later omdat er een speeltijd van vijftien minuten komt tussen lesuur 2 en 3. Het oorspronkelijke idee van vijf minuten pauze tussen elk lesuur gaat niet door.
Omdat het maar drie minuten verder stappen is naar het station vanaf de Noordlaan, kan je op elke campus perfect je bus of trein halen.
De derde graad behoudt de 15uur-regel, bij studie tijdens het 7e lesuur. Studie zal trouwens op tv-schermen aangekondigd worden, behalve in ons huidige gebouw, waarin de microfoon voorlopig behouden blijft.
Je boeken worden volgend schooljaar aan huis gebracht. Je kan die huren van een bedrijf en geeft die op het einde van het jaar terug in, als ze nog in goede staat zijn natuurlijk. Online zal je kunnen aanklikken welke boeken je wil bestellen. Dit bedrijf neemt ook je boeken van dit schooljaar over. Leerwerkboeken, waarin je ook moet noteren, worden uiteraard door je ouders aangekocht.
De tweede en derde graad hebben vanaf volgend jaar geen klaslokaal meer, maar volgen enkel nog les in vaklokalen. Behalve voor het seminarie, wat wij Vrije Ruimte noemen, blijven zij altijd op hun eigen campus. Leerlingen van de tweede en derde graad krijgen daarom allemaal een locker. Deze zijn, net zoals vandaag, toegankelijk tijdens de speeltijden en voor het eerste en na het laatste lesuur. De eerste graad heeft voornamelijk les in de nieuwbouw, maar heeft sowieso ook een halve dag in de gebouwen van het VTI voor techniek, PO, MO en LO.
De nieuwbouw
Over zwemmen, Vrije Ruimte en een nieuwe studierichting
Wie in het vierde jaar vijf uur wiskunde heeft, kan vanaf volgend jaar naar de nieuwe richting humane wetenschappen-wiskunde in de derde graad, waar je naast het pakket van drie uur wiskunde nog twee uur statistiek krijgt. Instromen in het zesde jaar van deze richting kan niet, al is er wel een seminarie rond statistiek, voor wie daarin interesse vertoont. Deze richting komt er ook in de tweede graad. Door de verdieping in humane wetenschappen zelf hebben richtingen humane wetenschappen in de derde graad twee uur taal minder. In ruil daarvoor komt er nadruk op projectwerk.
Vrije Ruimte heet vanaf volgend schooljaar seminarie en blijft uiteraard behouden. Dit is domeinoverstijgend, wat wil zeggen dat je samen kan zitten met mensen uit ASO-richtingen van elk domein. Sommige seminaries worden een volledig schooljaar aangeboden, andere een semester. In april zal je al kunnen kiezen voor je seminarie van volgend schooljaar. Op basis van de keuze van de leerlingen wordt beslist welke seminaries zullen plaatsvinden (en welke niet). In het vijfde jaar heb je een uur seminarie per week. In het zesde jaar komt er een uurtje bij; dus wekelijks twee uur.
Elke richting heeft Duits en esthetica in de derde graad. Wel verliezen enkele richtingen een van beide vakken in het vijfde of zesde jaar. Op de website van het Oscar Romercollege kan je nagaan om welke richtingen dit gaat.
Zwemmen is er sowieso voor de eerste graad. Ook voor de tweede graad staat zwemmen op het programma.
Oscar Romero
Over studiereizen, refters en het schooltoneel
Ook volgend jaar eten de zesdes buiten de schoolpoorten, als ze dat wensen. Normaal gezien moet het lukken om de andere jaren in één shift te laten eten, waarbij iedereen een vrije plaatskeuze heeft. We vragen aan de kok of er ook een vegetarisch alternatief komt.
Onder de middag komt een klassencompetitie over de domeinen heen. Dit wordt georganiseerd door Maarten De Boeck.
Of het peter- en meterschap blijft, is nog niet duidelijk. Er wordt nog gekeken of het praktisch mogelijk is.
Studiereizen voor derdes, vierdes, vijfdes en zesdes, alsook de retraite voor de zesdes zijn nu al geboekt. Deze meerdaagse uitstappen hebben een ander programma afhankelijk van je domein en jaar. Zo gaan bijvoorbeeld alle vierdes van alle domeinen naar Parijs op hetzelfde moment, maar is de invulling per domein anders.
Wat eindejaarsreizen voor de zesdes betreft, is er nog onduidelijkheid. Hopelijk kunnen we drie verschillende reizen aanbieden, maar we zoeken nog leerkrachten die dit willen organiseren.
Het zomerkamp met China hangt af van de uitnodiging die we al dan niet van hen krijgen. We hopen zeker de uitwisseling met China tijdens het jaar te behouden. Verder in het aanbod zitten ook een uitwisseling met Zuid-Afrika, de inleefreis naar Congo en het bouwkamp te Senegal. Een skireis komt er normaal gezien ook, maar enkel voor het tweede jaar.
Rijbewijs op school blijft behouden, al is dit sinds dit jaar betalend. Of er een Zuiddag komt, hangt af van domein tot domein. Het Vrij Podium is een organisatie van de leerlingen, dus dit hangt van hen af. Het ene jaar zal er een schooltoneel zijn, het andere een musical.
Over 100 dagen, het SVI-afscheidsfeest en het rapport
Het is nog niet duidelijk of de 100 dagen van volgend jaar per campus zal zijn of niet. Hopelijk meer duidelijkheid op 18 mei. Een groot galabal voor het volledige ORC is niet realistisch. Een galabal per domein is logischer. Ook de fuiven van de zesdejaars zullen beter per domein worden georganiseerd, omdat de capaciteit van de zalen een gezamenlijke fuif niet zou toelaten.
Net voor de eindproefwerken, op 3 juni, komt er een SVI-afscheidsfeest. Dit zou een soort best of van het SVI kunnen zijn tijdens een tweetal uur in de namiddag. De organisatie komt in handen van het miniparlement.
Wifi op school voor leerlingen is jammer genoeg niet mogelijk, want dan komt het internet voor leerkrachten tijdens de lessen in het gedrang.
Op het rapport komt een gemiddelde. Ouders kunnen online ook raadplegen vanwaar de totalen per vak komen.
Eerder deze week nam de vrije ruimte balansen ons mee in een reis doorheen de wonderen van het evenwicht. Gedurende het hele jaar doen zij hun best om een mooie show samen te stellen. We namen alvast een kijkje achter de schermen.
We komen meteen bij de twee grootste en stoerste binken van de Vrije Ruimte, namelijk Thomas Thys en Frederik Vertongen, beiden uit WWIA. We stelden hen de volgende vragen:
Y’All: Hoe zou je de vrije ruimte balansen eigenlijk het beste kunnen omschrijven? Thomas: Ik vind dat Frederik dat het beste kan uitleggen. (Flaaaaauuuuuwww, nvdr) Frederik: Wel, je kan het in zekere zin een teamsport noemen. Je moet elkaar immers goed kunnen vertrouwen want als je elkaar niet vertrouwt dan gebeuren er ongelukken. Thomas: Inderdaad, ja.
Y’All: De meeste mensen weten eigenlijk niet goed wat balansen inhoudt aangezien het een combinatie is van verschillende dingen. Leg dat eens uit?
Frederik: Balansen is zeker geen echte sport op zich, het is de combinatie van acrobatie, evenwicht en dans. Thomas: Veel kracht en concentratie, de force wordt zwakker met de dag. Frederik: Maar ook dans natuurlijk. Thomas: Op die manier zorgen we voor mooie overgangen van de formaties.
Y’All: Wat moet een goede balanser/balanseres kunnen of in zich hebben? (Jana De Troyer uit 6WWIA komt er intussen bij staan.) Jana: Veel doorzettingsvermogen. Thomas: Je moet ook durven. Frederik: Creatief zijn. Jana: En nog veel meer.
Y’All: Zouden jullie de Vrije Ruimte aanraden aan andere leerlingen? Frederik: Zeker en vast. Thomas: Het is wel niet voor woesies want af en toe faal je wel eens. Frederik: het is een toffe ervaring. Hier leer je alles wat je nodig hebt in het leven. (Seriously?, nvdr) Thomas: Je leert de grenzen van je lichaam kennen. Jana: En soms hoort daar wel eens een blessure bij maar dat gebeurt meestal toch alleen maar bij mij.
Thomas: Effe random: don’t do drugs kids!
(We stappen naar Mvr. De Saedeleer en stellen haar enkele vragen. Ja, we stappen en vliegen niet, want ook wij kunnen dat niet. Sorry!)
Y’All: Dag mevrouw, u bent al jaren begeleider van deze Vrije Ruimte. Wat vindt u er zo fantastisch aan?
Mevr. De Saedeleer: Het is zoals een virus, het laat je gewoon niet meer los. Eens je ermee begint, moet je blijven verder doen. Het is als een soort drugs voor mij. Je leert constructies maken op muziek en leert het samenstellen van composities, dus eigenlijk ben je bezig met de ontwikkeling van je muzikaal gevoel en gymnastiek. Zeker doen dus voor de geïnteresseerde bijtjes.
Y’All: Heeft u nog tips voor toekomstige balansers?
Mevr. De Saedeleer: Kies het als keuze 1, want anders is de kans groot dat je ergens anders belandt.
We leerden vandaag veel bij over deze Vrije Ruimte. Ga je voor een goed groepsgevoel en gymnastiek, dan ben je zeker welkom bij deze groep.
Wat we wel nog moeten onderzoeken is het ProLacto Balansitius Virus.
De Valentijnsquiz was traditioneel weer een groot succes. Voor de voorlopig laatste keer schoven de slimmeriken van ons SVI zich achter hun quiztafeltje. Met het opkomende Oscar Romerocollege dreigt onze alom geliefde Valentijnsquiz te verdwijnen. Jammer, want na al die jaren was deze quiz voor veel (ex-)leerlingen en leerkrachten uitgegroeid tot een waar erfgoed van het SVI. Maar niet te vroeg getreurd: mevrouw de directrice verzekerde ons alvast van een vervolg.
Foto: I. Uyttersprot
Als de periode van Valentijn aanbreekt denkt menig knappe kop van het SVI spontaan aan de Valentijnsquiz. Of zijn vriendinnetje daar zo tevreden mee is, laten we aan hem over. Maar hij zou die plezante avond toch nooit durven laten schieten? Met wat geluk en drie goede ploeggenoten zou hij haar toch nog een ‘weekendje weg’ kunnen schenken. Dat was immers de mooie hoofdprijs die de winnaars te wachten lag.
Het was reeds de 27e editie van de Valentijnsquiz, een initiatief dat opgericht werd door de ouderraad. En ook dit jaar maakten de ouders weer een topavond van dit geweldig concept. Zo zorgden zij naast drank en hotdogs ook voor de traditionele tombola, waar een tablet (geschonken door moving Baasrode) de hoofdprijs van was.
Om 19u30 steeg de spanning in een volle feestzaal pas echt toen de eerste vraag weerklonk door de micro van quizmaster meneer Herssens. Eerst kregen de ploegjes enkele opwarmertjes voorgeschoteld zoals ‘duckface’ en de ‘Mona Lisa’. Maar er werd ook al naar diepere kennis gepeild, zo moest je onder meer op een kaart van België Haspengouw weten liggen en de wetenschappelijke naam van een vuursteen (silex) voor de dag kunnen halen. Ook de personaliaronde met vooral bekende personen in hun jeugdjaren op was niet te onderschatten. Maar er werd ook aan de jongere teams gedacht met vragen over Minions, K3 en andere kinderprogramma’s.
De moeilijkst geachte ronde is altijd al ronde 4 geweest, waarin je in een kwartier 10 puzzels en 5 logo’s moest oplossen. Al viel de moeilijkheidsgraad dit jaar wel mee. Dit was tevens ook de belangrijkste ronde want het was de beslissende voor een eventueel ex aequo op het einde. Nadat de wiskundeknobbels hun deel van het werk opgeknapt hadden, was er even tijd voor een pauze met de tombola. Ook werd al een eerste tussenstand getoond. Hierin had de ploeg ‘Wij zijn de bom’ twee punten voorsprong op hun eerste achtervolger ‘Tienduizend Luchtballonnen’. De K3-gekte was dus duidelijk nog niet gaan liggen want dit zijn toevallig twee K3-liedjes. Voor de prijs voor origineelste groepsnaam was dit wel niet goed genoeg, die ging naar ‘SVI verdient een Oscar’.
Maar er kwamen nog twee rondes aan met als slot de muziekronde. Deze was verre van gemakkelijk met liedjes van o.a. Brahms, Muse, Balthazar en First Aid Kit. Des te meer een gevaarlijke ronde om op het einde alsnog wat kostbare plaatsen te verliezen. Maar ‘Wij zijn de bom’ hield hun koppositie knap vast en eindigde met een mooi totaal van 83 punten op 90 verdiend op de eerste plaats. Zij mogen hun koffers pakken om een weekendje op reis te gaan. Ook de tweede ploeg (Loading answers… please wait) mag er even tussenuit, zij wonnen namelijk een overnachting in een Bed&Breakfast. Die prijs hadden ze te danken aan hun perfecte puzzelronde en nagenoeg perfecte muziekronde waarmee ze boven twee andere ploegen kwamen te staan die ook evenveel punten behaald hadden (‘De ninja turtles’ en ‘tienduizend luchtballonnen’). De andere ploegen kregen uiteraard ook nog een (kleinere) prijs.
Zo kwam er een einde aan de laatste editie van de Valentijnsquiz en dat zal elke quizzer die op het SVI gezeten heeft toch wel wat doen. Maar mevrouw de directrice had toch ook nog goed nieuws: ‘er zal zeker en vast een vervolg komen’ beloofde zij ons.
Namens heel onze Y’all-redactie proficiat aan de winnaars (Pauline, Lise, Karen en Elona), maar ook aan alle deelnemers (van de volle 27 edities), leerkrachten en natuurlijk de medewerkers en organisatoren van de Valentijnsquiz zelf!
Het Oscarseizoen nadert en ook het Oscar Romero College reikte enkele prijzen uit. Y’All kon een ticket bemachtigen naar de prijsuitreiking van de felbegeerde poëzieprijs. 500 leerlingen waagden zich eraan een gedicht te schrijven, uit die 500 werden drie leerlingen uit de eerste en derde graad van onze school genomineerd. Samen zakten we af naar de laureatenviering.
27 januari, gedichtendag. Op deze literair hoogstaande dag werden de Oscars van de poëzie uitgereikt. Onze school zond zes leerlingen naar de ceremonie op het Heilig-Maagd-college. Uit de derde graad van onze school werden Thomas Thys (6WEWIA), Maroesja Roman (6HUWE2) en Margot Schepens (6LAMT) genomineerd. Onze eigen Y’Allreporter, Margot Schepens, wist de eerste prijs weg te kapen. Spijtig genoeg haalden de leerlingen uit onze eerste graad, Ruth Jansegers, Tess Moens en Wout Van Der Meersch, het podium niet.
Om deze mooie poëzieweek af te sluiten, hebben we voor jullie enkele gedichten uitgepikt. Onderaan nog enkele gedichten van 6ECMT uit de lessen Duits.
Wat is een kraan in de toekomstige tijd? Zal het er nog wel zijn? Of een andere betekenis, zoals kranig of gekraand wat dan weer lepel betekent.
Maar zal een lepel dan geen stok zijn? Langs beide kanten hetzelfde, lepel en lepel. En wat is dan een stok? Een gele grasspriet? Maar geel is rood en rood is blauw. Hoewel blauw dan de grammatica heet.
Maar..
Zal de toekomstige tijd nog wel toekomstig zijn? De regels van de grammatica op zijn kop, want grammatica is dan eigenlijk een cirkel van nu. En de mensen zullen zeggen ‘Een graafmachine heeft geen bovenkant’, want een graafmachine dan is een cirkel nu en een cirkel een ongedefinieerd hoogtechnologisch snufje.
En met weemoed zal men terugdenken aan de tijd waarin grammatica nog juist werd toegepast en werkwoordsvormen nog juist werte vervoecht.
Zal er dan ooit misschien een cirkel worden uitgevonden die ons verlost van deze regels?
Want een cirkel is een hoogtechnologisch snufje.
En snufjes zijn een cirkel en een cirkel een graafmachine en daarna de grammatica. Was deze niet blauw, en blauw rood en daarna geel? Zoals een gele grasspriet? Maar.. dit was een stok en daarna een lepel langs beide kanten. Hoewel een lepel in die tijd een werkwoord is dat vervoegd wordt als kranig en gekraand, net als kraan in de toekomstige tijd die niet meer toekomstig zal zijn…
Is een kraan dan een ongedefinieerd hoogtechnologisch snufje? En zullen ze denken dat de taal in een vroeger leven, later
leven kan?
– Thomas Thys
Een naakte bladzijde wacht op dat eerste woord de eerste kras op het zedelijk wit Al die volgekladde kantjes liggen achter je volgekrabbeld met de inkt van het leven hoe lang nog voor je pen leegbloedt en die laatste pagina lijkbleek blijft
-Margot Schepens
An einem dunklen Abend
hat ein Mann noch nie gelacht
‚Ich habe viele Probleme‘
hat er mir gesagt
kein Geld keine Mutter
keinen Vater keine Frau
kein Haus
Er lebt in der Kälte
an einer Haltestelle
-Sarah Moeyersoons & Lennert De Smedt
Die Liebe
Der Duft aus den Blumen am Morgen
Die Rose dort allein im Feld
Wunderbar
Der Tau auf dem Blatt
Das Gras
Die Luft
Kugeln am Boden
Die rote Farbe
So schön
Romantisch
Liebe
-Olivier Heylen & Liezel De Kimpe
Zusammen
Der letzte Blick aus dem Fenster am Abend
Ein neues wiedergefundenes vertrautes Gesicht
Eine alte Stimme
Lächeln, der Beginn des Lebens
Der Unbekannte
Die Neugier
Das Stottern
Sprechen, lachen
Neue Erinnerungen
Verführerischen Blick
Begreifen
Liebe
Immer Leben
Voor onze zesdes is het bijna zover: op 4 februari viert de laatste generatie van het SVI haar resterende 100 dagen hier op school. Naar traditie worden alle leerkrachten en leerlingen hartelijk verwelkomd aan de poort met lippenstift en verf en gaat er ‘s namiddags in de grote zaal een heuse show door. Y’All wist twee van de drie voorzitsters te strikken.
Margot Schepens (6 LAMT) en Laura Allewaert (6 WEWI A) gaven met alle plezier antwoord op onze vragen.
Y’All: Welkom Laura en Margot! Het is aan jullie de eer om dit jaar niet enkel de laatste 100 dagen van de 6’des, maar ook die van het SVI, in goede banen te leiden. Jullie zijn m.a.w. benoemd tot voorzitsters, maar wat houdt jullie functie nu juist concreet in?
Margot: Wij zijn eigenlijk zowat de eindverantwoordelijken. Wij zijn diegenen die ervoor zorgen dat alles op tijd in orde raakt; dat bijvoorbeeld de klasacts tegen de afgesproken datum afgewerkt zijn, dat de directie en de graadcoördinator op de hoogte gehouden worden van de vorderingen van de show, dat de commissievoorzitters hun deadlines halen, …
Laura: Ook voor de communicatie staan wij in: als er iets (door de commissievoorzitters) beslist wordt, moeten wij ervoor zorgen dat alle zesdes daar over ingelicht worden.
Y’All: Hoe gaan jullie hierbij te werk?
Margot: We werken met een systeem van commissies. In totaal zijn er zo acht: scenario, regie, allerlei, fuif en galabal, muziek, foto’s en jaarboek, dans, decor en techniek. Om de zoveel weken roepen we dan de verantwoordelijken van die commissies, de commissievoorzitters, samen voor een vergadering tijdens de middagpauze waarbij we bekijken hoever we op alle vlakken staan. Bij die vergaderingen wordt overlegd welke zaken er nog moeten gebeuren en hoe we het best eventuele problemen oplossen.
Laura: Na zo’n vergadering wordt dan altijd door een van de voorzitsters een document gepost met wat er die middag definitief beslist en in orde gebracht is. Ook de dingen die door de commissievoorzitters tegen de volgende vergadering afgewerkt moeten zijn, staan daarin. Eens iets door alle voorzitters en de directie goedgekeurd is, wordt er door ons of de verantwoordelijke van de commissie een berichtje geplaatst in de groep met alle zesdes.
Y’All: In september is er een thema gestemd voor de show. Het welke is het nu juist geworden?
Laura: R.I.P. SVI is uiteindelijk door de 6’des gekozen als thema voor de 100-dagenshow. Aangezien onze school volgend jaar deel zal uitmaken van het ORC is deze naam wel zeer toepasselijk.
Margot: Het zal dus een soort begrafenis worden van het SVI, maar zeker en vast met de nodige humor. (knipoog)
Y’All: Dat klinkt veelbelovend! Wie is er nu eigenlijk allemaal welkom op 4 februari in de grote zaal?
Margot: Net zoals de vorige jaren zijn dat alle derdes, vierdes en vijfdes.
Laura: En ook oud-leerlingen en leerkrachten natuurlijk.
Y’All: Zitten jullie momenteel goed op schema of is er nog veel werk aan de winkel?
Laura: Momenteel zitten we erg goed op schema.
De repetitie op woensdag 13 januari ging supervlot!
Margot: Iedereen werkte goed mee en op een paar dingen na is bijna alles al perfect in orde. Mevrouw De Landtsheer en meneer De Blaiser waren erg tevreden.
Y’All: Dat is goed om te horen! Doe zeker zo verder!
Naar traditie trekken de laatstejaars op de dag van hun 100-dagenshow naar Gent om voor (sommigen) voor de eerste keer van het uitgangsleven in een studentenstad te proeven. Zal dat dit jaar ook het geval zijn of zijn de zesdes dit jaar iets anders van plan?
Margot: Dat zal zonder twijfel zeker het geval zijn. De meeste zesdes gaan met hun klas eerst iets eten of drinken en trekken daarna richting Overpoort.
Y’All: Tot slot: willen jullie onze lezers nog iets kwijt?
Laura: Ja, eigenlijk wel! Aan alle vierdes, vijfdes (en zesdes natuurlijk): Allemaal zeker komen naar het SVI’s laatste 100-dagenfuif “SVInished” op 27 februari!
Op 3 november 2015 vertrokken een aantal vijfdes voor twee weken richting China. Volledig ondergedompeld in de oosterse cultuur, bezochten ze enkele bekende steden waaronder Shanghai en Peking. Daarnaast verbleven ze een week in een gastgezin in Tongxiang, waar ze net zoals ons naar school gingen. Naast een valies vol met souvenirs, brachten ze ook heel wat spannende verhalen met zich mee. Y’All zocht het voor jullie uit en stelde een paar vragen aan Glynn Cooreman uit 5 LaWi A, die het geluk had erbij te kunnen zijn.
Y’All: Welkom terug op het SVI, Glynn! Twee weken China, dat is niet niks! Ben je ondertussen al wat bekomen van je reis?
Glynn: Ja, ondertussen wel, maar het was in het begin toch wel terug even aanpassen. Tot drie dagen na onze aankomst heb ik nog last gehad van een jetlag.
Y’All: Wat vond je het meest verschillen met onze westerse cultuur?
Glynn: Hoe competitief de mensen er waren. Dat hebben we ook op de school in Tongxiang gemerkt. De druk op de leerlingen is erg groot, de schooldagen zijn langer en alles wat hen zou kunnen afleiden van hun studies wordt afgenomen of zelfs verboden. Op dat vlak mag ik van geluk spreken dat ik hier naar school ga. (lacht)
Y’All: En het eten? Hoe was dat?
Glynn: Standaard drie keer per dag rijst, maar daar wen je wel aan.
Ik heb veel rare dingen gegeten zoals beenmerg, kippenpoten en gerechten waarvan ik niet eens wist wat het was. Maar al bij al was het eten wel lekker. (lacht)
Y’All: Hoe was het verblijf in je gastgezin?
Glynn: Dat vond ik erg goed meevallen. Ik had het geluk dat mijn gastgezin relatief goed Engels sprak. Ze waren erg vriendelijk en namen me overal mee naartoe. Ik heb het platteland gezien en ben zelfs naar een Chinese bruiloft geweest.
Y’All: Jullie zijn daar naar school geweest, hadden jullie je tijdens de vrije ruimte dan al voorbereid op de Chinese lessen of was het daar beginnen vanaf nul?
Glynn: Tijdens de vrije ruimte hebben we vooral geleerd over de gebouwen en de plaatsen die we tijdens onze reis zouden bezoeken. Pas toen we in China waren, zijn we begonnen met onze eerste lessen Chinees.
Y’All: Is de Chinese taal echt zo moeilijk als gezegd wordt of viel dat best nog mee?
Glynn: We hebben eigenlijk alleen maar de basis van het Chinees geleerd en dan ook vooral spelenderwijs, maar datgene wat we geleerd hebben vond ik best nog meevallen.
Y’All: Kregen jullie ook nog andere vakken/lessen?
Glynn: Ja, we hebben enkele lessen kaligrafie en Engels gevolgd en na de middagpauze waren er vaak sportactiviteiten voorzien. Normaal hadden we dan onze “nap after lunch” en moesten we 2 uur slapen, maar dat zagen de meesten onder ons niet zitten. (lacht)
Y’All: Vanuit “betrouwbare” bronnen (Arthur) vernamen we dat sommigen onder jullie enorm vroeg moesten opstaan. Zit het schoolsysteem daar dan anders in elkaar of waren jullie gewoon zo gemotiveerd?
Glynn: We zijn misschien wel gemotiveerd, maar er zijn wel grenzen. (lacht) We moesten zo vroeg opstaan omdat de schooluren anders waren: de lessen begonnen er om 10 over 7.
De eerste dag maakte mijn gastgezin me om 5 uur wakker omdat ze dachten dat ik zo veel tijd zou nodig hebben om mij klaar te maken. Om iets voor 6 zat ik daar dan te wachten tot we vetrokken. De volgende dagen ben ik dan altijd maar om 6 uur opgestaan.
Y’All: Tot slot, wat zal je het meest bijblijven aan deze reis?
Glynn: De week op de school in Tongxiang: hoe streng de leerkrachten er wel niet waren, maar ook hoe vriendelijk en geïnteresseerd de leerlingen. Iedereen probeerde een gesprek aan te knopen of wilde met ons op de foto.
De meeste leerlingen uit de derde graad kennen haar waarschijnlijk al:
Siska Verhas uit 6 LAWI A, zowat het muzikale wonderkind van onze school. Met een deelname aan Eurosong in 2009 (onder de naam Kiviv) en verschillende belangrijke viool- en cellowedstrijden op haar palmares, wist ze onlangs nog koning Filip voor zich te winnen. Op 9 september hadden Siska en haar zus Mona namelijk de eer in de Vooruit te Gent een concerto te mogen spelen voor hem. Iets wat je niet elke dag doet!
Y’All zocht Siska op en stelde haar enkele vragen.
Y’All: Blijkbaar speel je al lang viool en cello. Maar hoe ben je eigenlijk met muziek in contact gekomen?
Siska: Mijn mama is pianolerares dus ik ben echt wel thuis met muziek opgegroeid. Mijn ouders hebben mijn zus en mij ook altijd gestimuleerd om zelf een instrument te spelen en veel met muziek bezig te zijn. Toen ik drie was, ben ik begonnen met viool en pas zeven jaar later met cello. Ik droomde er al lang van om ook cello te kunnen spelen want altijd als ik op vioolkamp ging, speelde ik op de cello van mijn vriendin.
Y’All: Hoeveel uur per dag oefen je dan?
Siska: Ik probeer elke dag ongeveer twee uur te oefenen: een uur op mijn cello en een uur op mijn viool, maar dat lukt niet altijd even goed. (lacht)
Y’All: Was het de eerste keer dat je voor zo’n belangrijk iemand als de koning mocht spelen of had je dit al eerder gedaan?
Siska: Nee, dat was niet de eerste keer voor mij. Ik heb al eens eerder voor de koninklijke familie mogen spelen, maar toen was Albert II nog koning. Ik was toen nog geen 6 jaar. Het concert ging door in het paleis. Ik kan me nog herinneren dat ik in groep en ook alleen moest spelen.
Y’All: Was je zenuwachtig?
Siska: Nee, helemaal niet. Ik ben eigenlijk nooit echt zenuwachtig als ik een concert moet spelen.
Y’All: Heb je met de koning gesproken?
Siska: Ja, maar hij heeft niet zoveel gezegd; hij heeft Mona en mij gefeliciteerd en zei dat hij erg genoten had van ons optreden.
We hebben wel wat langer met Mathilde gesproken. Zij is echt lief! Ze vertelde dat haar dochtertje Eleonore ook viool speelt.
Y’All: Welk(e) stuk(ken) hebben jullie gespeeld?
Siska: We hebben één lang stuk gespeeld: Passacaglia van Handel-Halvorsen.
Y’All: Staan er nog concerten op je agenda?
Siska: Niet echt, volgende week speel ik nog op het klasconcert van de muziekschool, maar dat is het dan ook. (lacht) Mona daarentegen vertrekt binnenkort naar Londen voor een wedstrijd.
Y’All: Heb je nog tips voor beginnende violisten (en cellisten)?
Siska:Vooral veel oefenen en ook proberen dat dagelijks te doen.
Bedankt voor je tijd, Siska! Y’All wenst je nog veel succes bij je toekomstige concerten!
Wie de nieuwe meisjes van K3 worden, is intussen oud nieuws. Wat écht telt is dat ook onze school op zoek gaat naar haar eigen K3! Dit doet het SVI niet zomaar, maar staat in het teken van de alom bekende Rode Neuzen-actie, die jongeren met psychische problemen steunt.
Zie jij het net zoals de leerkrachten in deze video zitten om een trio te vormen en een nummer te brengen voor het goede doel? Schrijf je dan als de bliksem in bij Arthur Claeys of bij mevr Vande Maele via vam@stvin.be. Begin alvast na te denken over een leuke choreografie!
Uiteraard zijn ook jongens welkom en mogen jullie playbacken. Het toonmoment is onder de middag, op vrijdag 27 november. De opbrengst aan de kassa gaat integraal naar de Rode Neuzen-actie! Voor het winnende trio wacht een mooie prijs!
Komaan meisjes, jongens en leerkrachten, het SVI rekent op jouw talent!
yallstvin.com 
