Tesla-topman en mede-oprichter van SpaceX Elon Musk zette weer een grote stap vooruit in de wondere wereld van transportmiddelen. Hij kwam op de proppen met een ontwerp voor een nieuw soort trein, die je in een half uur tijd van Amsterdam naar Parijs zou kunnen brengen.
De “Hyperloop” is een voertuig bestaande uit losstaande karretjes die voortbewegen in een op hoogte gebouwde buis. De buizen worden per twee aan elkaar bevestigd zodat men een buis heeft voor beide richtingen. De vervoerskosten voor dit middel zouden goedkoper zijn dan het reizen met de auto of het vliegtuig doordat deze buizen luchtledig getrokken zouden worden waardoor de trein minder energie nodig heeft om zich te verplaatsen. Ook zal dit ervoor zorgen dat de trein aan veel grotere snelheden zou kunnen voortbewegen. De Hyperloop zou sneller gaan dan een auto of HST en zelfs sneller dan een Boejing.
Voor een zo strak en goed mogelijk ontwerp van deze wagons wou Elon Musk niet alleen te werk gaan en betrok daarom, op creatieve wijze, allerhande Universiteiten door de ‘spacex hyperloop pod competition’ op te richten. De deelnemers van deze wedstrijd kregen de kans om de hyperloop-trein een eigen ontwerp te geven. Ze gaven niet alleen vorm aan het uiterlijk van de trein maar gingen ook op zoek naar verschillende remsystemen en manieren om zich voort te duwen. Op het einde van de wedstrijd moesten alle studenten naar een beurs waar ze hun creatie mochten voorstellen. Uit deze massa deelnemers werden de beste eruit genomen. Deze groepen mogen hun project echt uitwerken en zo hun uitvinding uittesten en optimaliseren. Wij volgden de heel bijzondere groep uit Delft (Nederland), de groep die de tweede plaats kon bemachtigen in de compitite. Zij mogen hun wagen dus bouwen en gaan uittesten in California, waar het hoofdkwartier van SpaceX gelegen is.
Ook wij maakten ons eigen ontwerp van de trein en mochten deelnemen aan de wedstrijd. Spijtig genoeg was ons ontwerp twee weken onderweg naar Amerika en mistten wij zo de kans op onze welverdiende eerste plek. Toch kregen we achteraf nog een bedankje voor de moeite van onze inzending. Hieronder zie je ons ontwerp van de SVI-wagen.
Is het waar dat we allemaal lockers krijgen? Hebben we nu een eigen zwembad? En krijgen we eigenlijk nieuwe leerkrachten? Op 1 september 2016 gaat onze school over in het Oscar Romercollege. Omdat hier en daar nog wat onduidelijkheden opdoken, stelde het miniparlement maar liefst 62 vragen op, die allemaal vakkundig door de directie zijn beantwoord. De samenvatting vind je in dit verslag!
Over nieuwe leerlingen, leerkrachten en fietsenstallingen
1 september 2016 wordt net iets anders dan een normale 1 september, want alle leerlingen en leerkrachten zitten plots op een nieuwe school. De precieze invulling staat nog niet helemaal vast, maar het wordt alleszins een verrassingsdag voor iedereen, elk op zijn nieuwe campus.
Op 18 mei komt er een inleefmoment voor alle 3es en 5es van alle scholen samen. Op die manier leren zij hun medeleerlingen, gebouwen en leerkrachten van volgend schooljaar kennen. Voor de 2es en 4es, die volgend jaar naar een andere graad gaan, zijn er infoavonden op 17 en 18 mei, waarna ze met hun ouders ook de gebouwen, leerkrachten en directie van hun nieuwe domein kunnen leren kennen.
Wie op de campus van onze school blijft, behoudt de fietsenstalling aan het bastion. Wie naar campus Noordlaan trekt, kan gebruiken maken van een nieuwe fietsenstalling onder de nieuwe sportzaal.
Je leerkrachten van volgend schooljaar zullen een mix worden van leerkrachten die je kent en nieuwe leerkrachten. Dat is nu trouwens ook al zo, alleen zullen sommige gezichten iets minder vertrouwd zijn.
Vooral in kleinere richtingen, zoals economie-wiskunde, zullen klascombinaties veranderen zodat twee kleine klassen, één bij ons en één op het Hemaco, één middelgrote klas worden. De meeste klassen zullen blijven zoals ze nu zijn. Een eerste kennismaking met mogelijk nieuwe klasgenoten komt er dus op 18 mei.
We hopen op minder achtste lesuren, maar meer dan dit schooljaar zullen er normaal gezien niet zijn.
Over lockers, boeken en het uurrooster
Ons uurrooster zal niet veel veranderen. We krijgen er enkel een pauze van tien minuten bij tussen lesuur 6 en 7. De middagpauze wordt tien minuten korter, zodat we op hetzelfde moment naar huis gaan als dit schooljaar. Enkel op woensdag eindigen we vijftien minuten later omdat er een speeltijd van vijftien minuten komt tussen lesuur 2 en 3. Het oorspronkelijke idee van vijf minuten pauze tussen elk lesuur gaat niet door.
Omdat het maar drie minuten verder stappen is naar het station vanaf de Noordlaan, kan je op elke campus perfect je bus of trein halen.
De derde graad behoudt de 15uur-regel, bij studie tijdens het 7e lesuur. Studie zal trouwens op tv-schermen aangekondigd worden, behalve in ons huidige gebouw, waarin de microfoon voorlopig behouden blijft.
Je boeken worden volgend schooljaar aan huis gebracht. Je kan die huren van een bedrijf en geeft die op het einde van het jaar terug in, als ze nog in goede staat zijn natuurlijk. Online zal je kunnen aanklikken welke boeken je wil bestellen. Dit bedrijf neemt ook je boeken van dit schooljaar over. Leerwerkboeken, waarin je ook moet noteren, worden uiteraard door je ouders aangekocht.
De tweede en derde graad hebben vanaf volgend jaar geen klaslokaal meer, maar volgen enkel nog les in vaklokalen. Behalve voor het seminarie, wat wij Vrije Ruimte noemen, blijven zij altijd op hun eigen campus. Leerlingen van de tweede en derde graad krijgen daarom allemaal een locker. Deze zijn, net zoals vandaag, toegankelijk tijdens de speeltijden en voor het eerste en na het laatste lesuur. De eerste graad heeft voornamelijk les in de nieuwbouw, maar heeft sowieso ook een halve dag in de gebouwen van het VTI voor techniek, PO, MO en LO.
De nieuwbouw
Over zwemmen, Vrije Ruimte en een nieuwe studierichting
Wie in het vierde jaar vijf uur wiskunde heeft, kan vanaf volgend jaar naar de nieuwe richting humane wetenschappen-wiskunde in de derde graad, waar je naast het pakket van drie uur wiskunde nog twee uur statistiek krijgt. Instromen in het zesde jaar van deze richting kan niet, al is er wel een seminarie rond statistiek, voor wie daarin interesse vertoont. Deze richting komt er ook in de tweede graad. Door de verdieping in humane wetenschappen zelf hebben richtingen humane wetenschappen in de derde graad twee uur taal minder. In ruil daarvoor komt er nadruk op projectwerk.
Vrije Ruimte heet vanaf volgend schooljaar seminarie en blijft uiteraard behouden. Dit is domeinoverstijgend, wat wil zeggen dat je samen kan zitten met mensen uit ASO-richtingen van elk domein. Sommige seminaries worden een volledig schooljaar aangeboden, andere een semester. In april zal je al kunnen kiezen voor je seminarie van volgend schooljaar. Op basis van de keuze van de leerlingen wordt beslist welke seminaries zullen plaatsvinden (en welke niet). In het vijfde jaar heb je een uur seminarie per week. In het zesde jaar komt er een uurtje bij; dus wekelijks twee uur.
Elke richting heeft Duits en esthetica in de derde graad. Wel verliezen enkele richtingen een van beide vakken in het vijfde of zesde jaar. Op de website van het Oscar Romercollege kan je nagaan om welke richtingen dit gaat.
Zwemmen is er sowieso voor de eerste graad. Ook voor de tweede graad staat zwemmen op het programma.
Oscar Romero
Over studiereizen, refters en het schooltoneel
Ook volgend jaar eten de zesdes buiten de schoolpoorten, als ze dat wensen. Normaal gezien moet het lukken om de andere jaren in één shift te laten eten, waarbij iedereen een vrije plaatskeuze heeft. We vragen aan de kok of er ook een vegetarisch alternatief komt.
Onder de middag komt een klassencompetitie over de domeinen heen. Dit wordt georganiseerd door Maarten De Boeck.
Of het peter- en meterschap blijft, is nog niet duidelijk. Er wordt nog gekeken of het praktisch mogelijk is.
Studiereizen voor derdes, vierdes, vijfdes en zesdes, alsook de retraite voor de zesdes zijn nu al geboekt. Deze meerdaagse uitstappen hebben een ander programma afhankelijk van je domein en jaar. Zo gaan bijvoorbeeld alle vierdes van alle domeinen naar Parijs op hetzelfde moment, maar is de invulling per domein anders.
Wat eindejaarsreizen voor de zesdes betreft, is er nog onduidelijkheid. Hopelijk kunnen we drie verschillende reizen aanbieden, maar we zoeken nog leerkrachten die dit willen organiseren.
Het zomerkamp met China hangt af van de uitnodiging die we al dan niet van hen krijgen. We hopen zeker de uitwisseling met China tijdens het jaar te behouden. Verder in het aanbod zitten ook een uitwisseling met Zuid-Afrika, de inleefreis naar Congo en het bouwkamp te Senegal. Een skireis komt er normaal gezien ook, maar enkel voor het tweede jaar.
Rijbewijs op school blijft behouden, al is dit sinds dit jaar betalend. Of er een Zuiddag komt, hangt af van domein tot domein. Het Vrij Podium is een organisatie van de leerlingen, dus dit hangt van hen af. Het ene jaar zal er een schooltoneel zijn, het andere een musical.
Over 100 dagen, het SVI-afscheidsfeest en het rapport
Het is nog niet duidelijk of de 100 dagen van volgend jaar per campus zal zijn of niet. Hopelijk meer duidelijkheid op 18 mei. Een groot galabal voor het volledige ORC is niet realistisch. Een galabal per domein is logischer. Ook de fuiven van de zesdejaars zullen beter per domein worden georganiseerd, omdat de capaciteit van de zalen een gezamenlijke fuif niet zou toelaten.
Net voor de eindproefwerken, op 3 juni, komt er een SVI-afscheidsfeest. Dit zou een soort best of van het SVI kunnen zijn tijdens een tweetal uur in de namiddag. De organisatie komt in handen van het miniparlement.
Wifi op school voor leerlingen is jammer genoeg niet mogelijk, want dan komt het internet voor leerkrachten tijdens de lessen in het gedrang.
Op het rapport komt een gemiddelde. Ouders kunnen online ook raadplegen vanwaar de totalen per vak komen.
Samen hebben ze de hele lijdensweg afgelegd van het eerste middelbaar tot het zesde middelbaar. Ze zijn al bijna vijf jaar samen en nog steeds even gelukkig. Over wie anders dan Pieter en Eyerus kunnen we het hebben. Y’All ging eens polsen hoe het nu eigenlijk met die twee gesteld is, en stelt met trots voor: Pieter en Eyerus, the lovestory.
Kleine Eyerus vond in het eerste middelbaar een jongetje leuk, d’Jeff AKA een goede vriend van Pieter. Ze vond hem zo leuk dat ze besloten vriendje en vriendinnetje te zijn. Maar d’Jeff bleek uiteindelijk geen goede keuze te zijn en kleine Eyerus’ hartje was gebroken. Gelukkig was nobele kleine Pieter daar om kleine Eyerus te troosten. Kleine Eyerus vond Pietertje eerst een echte aansteller omdat hij als een drama queen in Dworp met de meisjes optrok. Maar wanneer kleine Pieter besloot een berichtje naar kleine Eyerus te sturen, veranderde er veel. De kleine kindjes begonnen elkaar te plagen, en zoals iedereen weet: ‘meisjes plagen is om liefde vragen’.
Wat begon als ondeugende plagerij, groeide tot een crush en vijf jaar later tot een relatie die onoverwinnelijk lijkt. Dit koppeltje is niet zomaar een koppel, ze zijn een eetkoppel, een fitnesskoppel, een hondenkoppel, … Samen boefen schept nu eenmaal een band, zij heeft eten en hij eet het op, zij heeft honger en hij beslist dat ze samen uiteten gaan, ze vullen elkaar echt aan. Zij heeft een fitnessabonnement en hij maakt er ook echt gebruik van, hij heeft een hond en zij houdt er van om met die hond te gaan wandelen. Buiten eten, sport en een hond zien ze elkaar natuurlijk nog om andere dingen te doen, zo spraken ze wel geregeld af in het park. Pieter had ooit het lumineus idee haar een ring te geven in het park op het moment dat daar een koets met een bruidspaar voorbij reed. Een klein beetje gênant.
Natuurlijk zien ze elkaar ook elke dag op school, soms drukt Pieter wel een zoen op Eyerus’ kaak als ze hem passeert in de gangen van het SVI. Ze hebben ook dezelfde vriendengroep wat ervoor zorgt dat ze elkaar nog meer zien. Maar wanneer Eyerus een van haar flipmomentjes heeft, zakt de sfeer wel een beetje in de groep. Ruzies starten dan ook meestal wanneer Eyerus alles in vraag stelt en de nadelen sterker benadrukt dan de voordelen.
Na school neemt Pieter vooral het initiatief om af te spreken, hij hoeft haar maar te bellen en Eyerus is al onderweg. Ze hebben beiden een vrij druk leven maar samen uitgaan, bij elkaar blijven slapen, naar familiefeestjes gaan en gaan eten, doen ze samen graag. Die ondernemendheid van Pieter is dan ook een eigenschap die Eyerus bevalt, zij is dan weer de empathische van de twee.
Deze twee mensen vullen elkaars persoonlijkheid aan, ze zijn niet alleen lovebirds maar ook buddies for life. De een zou de ander niet kunnen missen.
Met deze sentimentele woorden sluiten we onze lovestory af.
Alweer trok onze Y’All reporter de cinema in om de spraakmakende film, The Revenant, te zien. Samen met een geweldige cast, heeft regisseur Alejandro González Iñárritu een fantastische prestatie neergezet.
Laten we beginnen met het verklaren van de titel. The Revenant betekent ‘de terugkomende’, een titel die perfect past bij het verhaal. Leonardo DiCaprio, die de rol speelt van Amerikaans ontdekker Hugh Glass, wil wraak nemen op de moordenaar van zijn zoon. Er is maar één klein probleempje: hij is dodelijk gewond geraakt door de aanval van een beer. Nadat hij voor dood wordt achtergelaten moet hij puur op wilskracht de pijn verbijten en door de sneeuw en koude naar het basiskamp terugkeren.
Leonardo schittert naast zijn tegenspeler Tom hardy. De twee acteurs leveren een puike prestatie. Di Caprio deed nog een extra inspanning: hij leerde de taal van de Indianen die heer en meester waren in het land in de film. Ook kroop hij echt in de buik van een dood paard en eet een rauwe vis met alles erop en eraan. DiCaprio en zijn kompaan tillen deze film echt naar een hoger niveau. Niet verwonderlijk dat zij, samen met de regisseur, wellicht de meest spraakmakende film van het jaar hebben gemaakt.
Wat deze film zo goed maakt, naast de prestaties van de acteurs, is de schitterende omgeving waarin hij is gefilmd: de prachtig besneeuwde vlakten en bossen van Canada. Ook de kostuums zorgen voor een absolute meerwaarde. Al deze factoren maken de film compleet. Door het creëren van veel spannende scènes, slaagt Iñárritu erin de aandacht van de kijker erbij te houden in deze, toch wel lange, film. Net op het moment dat je aandacht even verwatert springt er bijvoorbeeld plots een ongewoon realistische beer tevoorschijn die Leonardo aanvalt.
Wij vinden het dan ook niet meer dan verdiend dat Leonardo DiCaprio voor zijn prestaties (EINDELIJK!) de Oscar voor beste acteur mocht ontvangen. Ook regisseur Alejandro González Iñárritu won een Oscar!
Zo, onze Y’All reporter vond deze film zeer goed. De omgeving, de acteerprestaties, en de verhaallijn zorgden ervoor dat deze film de beste is die op onze site al werd gerecenseerd.
Wij geven the Revenant dan ook een score van 9/10.
Zoals beloofd is hier ons uitgebreid verslag over het beste feestje van Dendermonde en omstreken, SVInished natuurlijk! Dankzij onze lieve zesdes werd het een kanjer van een fuif die nog lang zal blijven hangen (of bij sommigen helemaal niet).
De dj’s, o.a. Dossch-Y en NOVA mochten voor een volledig uitverkochte Zenith draaien en dat tot in de vroege uurtjes.
Al minstens een half uur voor de officiële aftrap van die avond, stond er een lange rij fuifgangers aan de Zenith. De ene in de hoop nog één van de allerlaatste bandjes te kunnen bemachtigen, de ander om zeker niks van het feest te missen. Wanneer de deuren voor het publiek opengingen, bleef het op de dansvloer al bij al relatief rustig (op een aantal met-fluoverf-bekladde enthousiastelingen na).
Rond half 11 stroomde uiteindelijk de eerste grote lading gasten toe en kon het feest effectief van start gaan. Er werden al gauw veel lekkere colaatjes en pintjes uitgeschonken, en voor de fijnproevers was er witte wijn en een aantal flessen Codorniu voorzien.
Ook fotograaf Haver was van de partij en wist enkele mooie momenten vast te leggen. Naast de sfeer liep eveneens de organisatie van een leien dakje. Slechts één verstrooide professor vergat die avond zijn jas op te halen bij de vestiaire. (Daarmee heeft het SVI meteen ook een record op haar naam staan.)
Met de nodige ambiancemakers en SVI’s kleurrijke figuren kunnen we SVInished zeker en vast een memorabele avond noemen (inclusief het gevecht om vijf voor half vier).
Hier zijn we weer met een nieuw artikel! Deze keer laat meneer De Landtsheer ons uitgebreid zien hoe zijn dag verloopt. Vooral in de tweede en derde graad is hij, een soms wat excentrieke leerkracht, zeer bekend. Maar het zou ons niet verbazen dat ook leerlingen uit de eerste graad deze figuur al meermaals is opgevallen. Uit zijn ‘snaps’ onthouden wij vooral zijn bizarre eetgewoonten, ontdekt u dat zelf maar en klik op de link voor zijn bijhorende liedje!
Eerder deze week nam de vrije ruimte balansen ons mee in een reis doorheen de wonderen van het evenwicht. Gedurende het hele jaar doen zij hun best om een mooie show samen te stellen. We namen alvast een kijkje achter de schermen.
We komen meteen bij de twee grootste en stoerste binken van de Vrije Ruimte, namelijk Thomas Thys en Frederik Vertongen, beiden uit WWIA. We stelden hen de volgende vragen:
Y’All: Hoe zou je de vrije ruimte balansen eigenlijk het beste kunnen omschrijven? Thomas: Ik vind dat Frederik dat het beste kan uitleggen. (Flaaaaauuuuuwww, nvdr) Frederik: Wel, je kan het in zekere zin een teamsport noemen. Je moet elkaar immers goed kunnen vertrouwen want als je elkaar niet vertrouwt dan gebeuren er ongelukken. Thomas: Inderdaad, ja.
Y’All: De meeste mensen weten eigenlijk niet goed wat balansen inhoudt aangezien het een combinatie is van verschillende dingen. Leg dat eens uit?
Frederik: Balansen is zeker geen echte sport op zich, het is de combinatie van acrobatie, evenwicht en dans. Thomas: Veel kracht en concentratie, de force wordt zwakker met de dag. Frederik: Maar ook dans natuurlijk. Thomas: Op die manier zorgen we voor mooie overgangen van de formaties.
Y’All: Wat moet een goede balanser/balanseres kunnen of in zich hebben? (Jana De Troyer uit 6WWIA komt er intussen bij staan.) Jana: Veel doorzettingsvermogen. Thomas: Je moet ook durven. Frederik: Creatief zijn. Jana: En nog veel meer.
Y’All: Zouden jullie de Vrije Ruimte aanraden aan andere leerlingen? Frederik: Zeker en vast. Thomas: Het is wel niet voor woesies want af en toe faal je wel eens. Frederik: het is een toffe ervaring. Hier leer je alles wat je nodig hebt in het leven. (Seriously?, nvdr) Thomas: Je leert de grenzen van je lichaam kennen. Jana: En soms hoort daar wel eens een blessure bij maar dat gebeurt meestal toch alleen maar bij mij.
Thomas: Effe random: don’t do drugs kids!
(We stappen naar Mvr. De Saedeleer en stellen haar enkele vragen. Ja, we stappen en vliegen niet, want ook wij kunnen dat niet. Sorry!)
Y’All: Dag mevrouw, u bent al jaren begeleider van deze Vrije Ruimte. Wat vindt u er zo fantastisch aan?
Mevr. De Saedeleer: Het is zoals een virus, het laat je gewoon niet meer los. Eens je ermee begint, moet je blijven verder doen. Het is als een soort drugs voor mij. Je leert constructies maken op muziek en leert het samenstellen van composities, dus eigenlijk ben je bezig met de ontwikkeling van je muzikaal gevoel en gymnastiek. Zeker doen dus voor de geïnteresseerde bijtjes.
Y’All: Heeft u nog tips voor toekomstige balansers?
Mevr. De Saedeleer: Kies het als keuze 1, want anders is de kans groot dat je ergens anders belandt.
We leerden vandaag veel bij over deze Vrije Ruimte. Ga je voor een goed groepsgevoel en gymnastiek, dan ben je zeker welkom bij deze groep.
Wat we wel nog moeten onderzoeken is het ProLacto Balansitius Virus.
Een nieuw jaar betekent natuurlijk nieuwe uitdagingen tussen leerkrachten en leerlingen van het SVI!
Om het jaar meteen krachtig in te zetten, beginnen we met een armworstelwedstrijd.
De uitdaging zal tussen de spierbundel van het zesde jaar, ook wel beter bekend als Pieter en onze eigen meneer Korte uitgevochten worden.
Ook vorig weekend trok Y’All er weer eens op uit om een danske te placeren in jeugdhuis Zenith. Deze keer gingen we vieren bij de collega’s van het Atheneum.
Athenée Fermée, 100-dagenfuif numero drie en daarmee ook de laatste voor die van het SVI. Speciaal voor jullie zetten wij de plus-en minpunten van die avond nog eens op een rijtje!
Net zoals bij zelfs de beste feestjes was het eerst maar een saaie boel en was de sfeer ver te zoeken. Toen er rond half twaalf al wat meer volk was gearriveerd, kon de party eindelijk van start gaan. Eens de dj’s van dienst de aanwezigen aan het dansen wisten te krijgen, zat de ambiance er goed in.
Opvallend was dat de KAD’ers zich goed uit de slag wisten trekken met de organisatie van de vestiaire in tegenstelling tot onze vrienden van het Hemaco.
Dankzij de lekkere pintjes, de perfecte muziek en de toffe medefuivers kunnen we al bij al spreken van een geslaagde avond!
Of het even goed was als onze eigen SVInished lees je in ons volgend verslag!
yallstvin.com 