In de kijker: De Oscars van de poëzie

Het Oscarseizoen nadert en ook het Oscar Romero College reikte enkele prijzen uit. Y’All kon een ticket bemachtigen naar de prijsuitreiking van de felbegeerde poëzieprijs. 500 leerlingen waagden zich eraan een gedicht te schrijven, uit die 500 werden drie leerlingen uit de eerste en derde graad van onze school genomineerd. Samen zakten we af naar de laureatenviering.

27 januari, gedichtendag. Op deze literair hoogstaande dag werden de Oscars van de poëzie uitgereikt. Onze school zond zes leerlingen naar de ceremonie op het Heilig-Maagd-college. Uit de derde graad van onze school werden Thomas Thys (6WEWIA), Maroesja Roman (6HUWE2) en Margot Schepens (6LAMT) genomineerd. Onze eigen Y’Allreporter, Margot Schepens, wist de eerste prijs weg te kapen. Spijtig genoeg haalden de leerlingen uit onze eerste graad, Ruth Jansegers, Tess Moens en Wout Van Der Meersch, het podium niet.

Oscars van de poëzie

Om deze mooie poëzieweek af te sluiten, hebben we voor jullie enkele gedichten uitgepikt. Onderaan nog enkele gedichten van 6ECMT uit de lessen Duits.

Wat is een kraan in de toekomstige tijd?
Zal het er nog wel zijn?
Of een andere betekenis, zoals kranig of gekraand wat dan weer lepel betekent.

Maar zal een lepel dan geen stok zijn?
Langs beide kanten hetzelfde, lepel en lepel.
En wat is dan een stok?
Een gele grasspriet? Maar geel is rood en rood is blauw.
Hoewel blauw dan de grammatica heet.

Maar..

Zal de toekomstige tijd nog wel toekomstig zijn?
De regels van de grammatica op zijn kop, want grammatica is dan eigenlijk een cirkel van nu.
En de mensen zullen zeggen ‘Een graafmachine heeft geen bovenkant’,
want een graafmachine dan is een cirkel nu en een cirkel een ongedefinieerd hoogtechnologisch snufje.

En met weemoed zal men terugdenken aan de tijd waarin grammatica nog juist werd toegepast
en werkwoordsvormen nog juist werte vervoecht.

Zal er dan ooit misschien een cirkel worden uitgevonden die ons verlost van deze regels?
Want een cirkel is een hoogtechnologisch snufje.

En snufjes zijn een cirkel en een cirkel een graafmachine en daarna de grammatica.
Was deze niet blauw, en blauw rood en daarna geel? Zoals een gele grasspriet?
Maar.. dit was een stok en daarna een lepel langs beide kanten.
Hoewel een lepel in die tijd een werkwoord is dat vervoegd wordt als kranig en gekraand,
net als kraan in de toekomstige tijd die niet meer toekomstig zal zijn…

Is een kraan dan een ongedefinieerd hoogtechnologisch snufje?
En zullen ze denken dat de taal
    in een vroeger leven,
          later

leven kan?

 – Thomas Thys

Een naakte bladzijde wacht op dat eerste woord
de eerste kras op het zedelijk wit
Al die volgekladde kantjes liggen achter je
volgekrabbeld met de inkt van het leven
hoe lang nog voor je pen leegbloedt
en die laatste pagina lijkbleek blijft

-Margot Schepens

An einem dunklen Abend
hat ein Mann noch nie gelacht
‚Ich habe viele Probleme‘
hat er mir gesagt
kein Geld keine Mutter
keinen Vater keine Frau
kein Haus
Er lebt in der Kälte
an einer Haltestelle

-Sarah Moeyersoons & Lennert De Smedt

Die Liebe

Der Duft aus den Blumen am Morgen
Die Rose dort allein im Feld
Wunderbar
Der Tau auf dem Blatt
Das Gras
Die Luft
Kugeln am Boden
Die rote Farbe
So schön
Romantisch
Liebe

-Olivier Heylen & Liezel De Kimpe

Zusammen

Der letzte Blick aus dem Fenster am Abend
Ein neues wiedergefundenes vertrautes Gesicht
Eine alte Stimme
Lächeln, der Beginn des Lebens
Der Unbekannte
Die Neugier
Das Stottern
Sprechen, lachen
Neue Erinnerungen
Verführerischen Blick
Begreifen
Liebe
Immer Leben

-Elle De Waegeneer & Hendrik Laurens

Plaats een reactie