In de rubriek ‘Het buitenland’ gaat Y’All op zoek naar buitenlandse scholieren. We vragen of ze geïnteresseerd zijn in een kort interview waarin ze een aantal vragen beantwoorden over hoe hun schoolsysteem werkt en hoe het is om naar school te gaan in hun land. We proberen leerlingen uit zo veel mogelijk landen aan bod te laten komen. Heb je zelf een voorstel? Laat het ons weten!
Maand: oktober 2014
Familie op school: Arthur, Rosalie en Corneel
Die drie blonde krullenbollen die elke dag goedgezind op school rondlopen, kent iedereen wel! Arthur (5 WEWIB) , Rosalie (4HUWE1) en Corneel (1 LATA) zijn de kinderen uit het gezin Claeys die allemaal gezellig op het SVI zitten.
Naast samen naar school gaan, staan ze alle drie elke zaterdag paraat op de scouts. ’s Avonds, als ze lekker knus bij elkaar in de zetel zitten, kijken ze naar hun favoriete televisieprogramma’s. In de zomer of als het goed weer is, kan een spelletje Kubb met de hele familie er ook wel door.
Natuurlijk zijn er ook dingen dat deze broers en zus niet samen doen. Arthur speelt prachtig saxofoon en verbaast iedereen met zijn adembenemende goocheltrucs. Rosalie staat graag op de planken als topdanseres en eersteklas actrice. Net zoals zijn grote broer en zus, is ook Corneel muzikaal : hij hanteert namelijk de fagot waarbij hij alle lucht uit zijn longen blaast. Tijdens de intensieve trainingen van de ropeskipping toont hij dan weer hoe sportief hij is.
Deze jongeheren en jongedame vertellen dat ze goed overeen komen, maar af en toe vinden er kleine ruzies plaats. De jongens, hoewel het meer iets voor vrouwen is, bekvechten regelmatig over hun gedeelde badkamer. Vroeger ergerde Arthur zich aan de kleine klikspanen, Rosalie en Corneel. Gelukkig is dat ondertussen veranderd en zijn ze allemaal dikke vriendjes! Nu nemen ze het voor elkaar op: de jongste twee maken wel eens een leugentje om bestwil voor Arthur en Rosalie verdedigt haar broer als ze bij hun ouders iets uitspoken.
Hoe ervaren de kinderen Claeys het SVI? Om te beginnen hebben ze er geen problemen mee dat ze samen op deze school zitten. Ze vinden het alle drie fantastisch! SVI is een kleine school met familiaal karakter want iedereen kent hier iedereen. Rosalie en Corneel staan bij leerkrachten eerder bekend als zus of broer van Arthur. Dat kan zowel positief als negatief zijn. Alle druk rust dus op Arthur zijn schouders: hij legt namelijk de basis voor de goede reputatie van het gezin Claeys op het SVI. (gelach)
Tot slot geeft grote broer Arthur nog een wijze raad: ‘Zaag niet te veel over strenge leerkrachten, later besef je dat zij rechtvaardig en de beste leerkrachten waren!’
Oud-leerling: Valentine Reuse
- naam: Valentine Reuse
- leeftijd: 23
- aantal jaren op STVIN: 5 (1ste middelbaar in Hamme)
- gevolgde richting: Grieks-wiskunde en de twee laatste jaren Wetenschappen-Wiskunde (8h)
We bezochten Valentine Reuse, oud-leerlinge van onze school die graag nog eens een blik terugwerpt naar ‘de zorgeloze tijd’ in het middelbaar. We stelden haar enkele vragen en kwamen te weten hoe onze school de voorbije jaren veranderd is.
Y’All : Hallo Valentine, we starten ons interview met een makkelijke vraag : ‘Wat doe je momenteel in het leven?’
Ik ben net afgestudeerd aan Solvay Business School, waar ik de Advanced Master in Creativity & Marketing heb gevolgd. Momenteel ben ik juist terug van een rondreis door Thailand. Dat is trouwens een echte aanrader!
Reisje naar Thailand? Staat genoteerd op onze bucketlist! Heeft je schoolcarrière op het SVI nog invloeden op jouw manier van leven vandaag de dag? Heeft het SVI een belangrijke rol gespeeld in je leven?
Ik vind van wel, het heeft tenslotte toch 5 jaar van mijn leven in beslag genomen. Ik heb veel bijgeleerd (en ook al veel weer vergeten), een hoop vrienden gemaakt, ben volwassen geworden of toch minder kinderlijk dan vroeger (lacht), heb hele leuke uitstappen meegemaakt en dingen ontdekt. Ten slotte heb ik er ook de basis gevormd voor de universiteit en het leven als student.
Hoe kijk je terug naar de tijd op school?
Ook al was het soms zwaar om op te staan en moest ik mezelf uit bed sleuren om naar de les te gaan, ik heb erg genoten van mijn tijd op het SVI! Vooral het laatste jaar met de eindejaarsreis, de 100-dagen en de vele slappe lach-momenten in de klas maakten het een topjaar.
Vroeg opstaan. Het is een probleem dat vele van ons wel bekend in de oren klinkt, maar zoals je vermeldt, zijn er ook vele leuke momenten die we beleven op school. Wat is jouw beste herinnering aan de school?
Oh, ik heb er talloze! De retraite, onze fantastische ‘1001 nachten’ 100-dagenshow, de reisjes naar Londen en Parijs, de jaarlijkse Valentijnsquiz, het raften op een woeste zee tijdens de sportdag, de eetcompetities tijdens de hotdogverkoop, onze eindejaarsreis naar Zuid-Frankrijk, de Night of the Proms uitstapjes, en zo veel meer!
We kunnen dus stellen dat je de school af en toe mist?
Ja hoor, absoluut! Het was natuurlijk niet allemaal even plezierig, maar ik heb er echt fantastisch leuke momenten beleefd, waarvan vele tussen de lessen door. (lacht)
De boog kan natuurlijk niet altijd gespannen staan. Nu even een vraag over onze de school zelf; zijn er veel veranderingen gebeurd doorheen de jaren?
Volgens mij zijn er momenteel heel wat meer mannelijke leerkrachten, tegenover de twee die er in onze tijd waren. Verder heb ik de indruk dat het er toch iets minder streng aan toe gaat nu op het SVI dan een paar jaar geleden. Zo mochten wij als zesdejaars helemaal niet buiten de schoolpoort gaan tijdens de middagpauze. Dit had strenge straffen tot gevolg dus moesten we het met onze droge boterhammen stellen. (lacht) Ook konden we nog geen eten of broodjes kopen op de school zelf, enkel drankjes. Tijdens de speeltijd mochten we dan weer niet binnen zitten, tenzij het regende. Elke klas had zijn eigen lokaal en de meeste lessen werden daar ook gegeven. Nu is het blijkbaar de leerkracht die in een vast lokaal lesgeeft en moeten de leerlingen zich verplaatsen. Kluisjes heb ik ook nooit geweten, mijn boeken werden nog gewoon in de oude kasten achteraan de klas gepropt!
Vind je die veranderingen goed?
Het is logisch dat er op school dingen veranderd zijn. Aanpassingen moeten nu eenmaal gebeuren wil het SVI meegaan met zijn tijd. Daarom zijn deze nog niet slecht natuurlijk!
We kunnen natuurlijk de komende fusie niet negeren. Wat is jouw mening hierover?
Het verbaasde me wel! Ik denk dat het niet gemakkelijk zal zijn in het begin, omdat het toch verschillende mentaliteiten zijn die samenkomen. Het zal plots een heel grote school zijn met de verschillende studierichtingen in aparte blokken. Maar na verloop van tijd past iedereen zich wel aan waarschijnlijk.
Gedurende die vijf jaar dat je hier op school zat, heb je ongetwijfeld heel wat meegemaakt. Heb je een straf verhaal of avontuur dat je met ons wil delen?
Oh zeker! Een hele lijst! (lacht)
Waaronder :
- Onze stiekeme sluiptochten door donkere gangen in het schoolgebouw op zoek naar de verdwenen zuster Gabby.
- Betrapt worden tijdens een nachtfeestje op eindejaarsreis door enkele leerkrachten, waarna die gewoon kwamen meedoen.
- De plotse ontsnapping van enkele hamsters in de klas midden in een les. Die hamsters waren een verjaardagscadeautje voor een leerling.
- Een leerkracht die haar les onderbrak om me te zeggen dat ik dringend mijn haar moest fatsoeneren.
- Bij het laten rondgaan van de krant, dit was dagelijkse routine in de les Frans, had een vriendin mijn gegevens ingevuld bij een bon. Ik heb een enorme preek gekregen van de leerkracht dat ‘men andermans gerief niet mag bevuilen’.
- Parcours-competities in een lokaal waarbij de grond ‘lava’ was. Tijdens het spel hebben we twee stoelen kapot gekregen.
- Oncontroleerbare momenten tijdens de lessen waarin met moddersokken van de sportdag werd gegooid en geneuried vanuit alle kanten, met een wanhopige leerkracht tot gevolg.
- Mijn allereerste dag op het SVI heb ik de refter al mogen opkuisen. (lacht)
- Twee medeleerlingen die, verkleed als ridders, de klas kwamen binnenstormen langs het balkon en de les verstoorden voor hun zoektocht naar de gouden graal.
- Tijdens de les Grieks zijn twee van de zeven leerlingen erin geslaagd om zich het hele uur in de kast te verstoppen zonder lawaai te maken. De leerkracht denkt waarschijnlijk nog altijd dat ze naar het secretariaat waren.
- Zo hard de slappe lach gehad in een les dat ik naar buiten werd gestuurd totdat ik mezelf ‘weer onder controle wist te krijgen’.
Je hebt duidelijk niet stilgezeten. Heb je een eventuele boodschap voor een (oud)-leerkracht?
Mijn excuses voor de geluidsoverlast die ik soms bezorgd heb. Hopelijk heb ik toch een blijvende positieve indruk achtergelaten. Doe zo voort, weet iedereen te boeien en wees niet te mild voor de komende leerlingen!
Tenslotte, heb je nog een boodschap of advies voor de huidige leerlingen?
Geniet zoveel mogelijk van deze jaren, gedraag je onverantwoord en onbezonnen en maak vrienden voor het leven. Het zal sneller voorbij zijn dan je denkt!
Bedankt Valentine voor je tijd en interessante opmerkingen. We wensen je een mooie toekomst en hopen je nog eens weer te zien.
Leerling in de kijker: Alec Boutmans (6WEWIA)
Het is waarschijnlijk de droom van elke student: de eerste week van het nieuwe schooljaar niet op die suffe banken moeten zitten. Voor de zestienjarige Alec Boutmans uit 6 WEWIA werd die droom werkelijkheid. Van 3 tot 6 september was Alec te vinden in Madrid, Spanje, met zijn nationale team The Mighty Devils. Ze namen deel aan de kwalificatierondes van het WK floorball in Zweden, dat plaatsvindt in december dit jaar. Wat houdt floorball eigenlijk in, en wat maakt het zo leuk? Y’all zocht het voor jullie uit.
Y’All : Hoe ben je met die sport in contact gekomen?
Alec : Ik heb de sport leren kennen door mijn tennistrainer, hij was ook floorballcoach bij Aalst. Ondertussen speel ik al 11 jaar floorball waarvan 2,5 jaar voor de nationale ploeg van de negentienjarigen, ‘The Mighty Devils’.
Y’All : Wat houdt floorball nu precies in?
Alec : Het is een sport die lijkt op zaalhockey. Je speelt het met sticks (net zoals bij hockey) maar met een hard, plastic balletje met gaten, niet met een puck. Sommigen onder jullie zullen wel al eens een wedstrijdje floorball gespeeld hebben in de LO-les.
Y’All : Hoe is je week in Madrid verlopen?
Alec : Op de kwalificaties zijn we goed gestart, we wonnen met 10-1 van Engeland. De tweede wedstrijd verloren we jammer genoeg van Estland, de favoriet, met 4-8. Ook al wonnen we niet, we hadden toch een erg goede wedstrijd gespeeld. Onze derde wedstrijd was tegen thuisland Spanje, waarvan we verloren met 5-9. De laatste wedstrijd sloegen we terug tegen Oekraïne en dus konden we eindigen met een overwinning.
Voor deze kwalificaties hebben we 2 jaar van voorbereiding achter de rug met veel internationale oefenmatchen tegen bijvoorbeeld Nederland, Spanje,…
Enkel het land dat op de eerste plaats eindigt mag door naar het WK, in dit geval was dat Estland. Hoe dan ook zijn we erg tevreden met het resultaat! Nu kan ik misschien bij het nationale herenteam spelen. Ik heb al een weekend meegetraind, maar ik weet nog niet zeker of ik mag blijven.
Y’All : Wat maakt van floorball een speciale sport voor jou?
Alec : Ik speel echt heel graag floorball want het is een snel en intensief spel, maar vooral omdat het een teamsport is. Misschien is het een iets minder bekende sport, maar als er iemand geïnteresseerd is, kan je het me gerust vragen! (lacht)
Y’All : Proficiat met jullie prestatie en nog veel floorball-plezier!
Heb je zelf een idee voor een leerling in de kijker? Laat het ons weten via yallstvin@gmail.com!
yallstvin.com 