Regisseurs Adil El Arbi en Billial Fallah maakten Black, een film gebaseerd op het gelijknamige
boek door Dirk Bracke. De première zorgde voor redelijk wat commotie, maar op zich was dit voor niets nodig. De film speelt zich af in de bendewereld van Brussel, meer bepaald tussen 1080 en de black bronx. Een bendelid van 1080, Marwan, laat in een politiebureau zijn oog vallen op Mavela, een lid van de black bronx. Ze worden verliefd op elkaar, maar kunnen hun liefde niet in het openbaar uiten. Waarom? Omdat hun bendes rivalen zijn. Het hele verhaal doet denken aan een gemoderniseerde Romeo en Juliet. Ze zoeken een geheim plekje waar ze samen kunnen zijn zonder gezien te worden, maar wanneer dit uitkomt, komt Mavela in de problemen en verbreken de twee contact.
Opvallend was de gespannen sfeer tussen de twee bendes, je zit nooit echt ontspannen te kijken. De lugubere scènes ontbreken ook niet; een groepsverkrachting, gevechten, gevloek,… Het was op bepaalde momenten wat ongemakkelijk om te kijken, maar dit was natuurlijk wat de regisseurs wouden bereiken.
Ook de decors vulden de inhoud van de film goed aan. Leegstaande panden, kerken volgespoten met graffiti,… De acteurs deden het zeer goed; tieners en twintigers die de indruk gaven opgegroeid te zijn in het bendemilieu. Ondanks hun leeftijd, hebben ze de personages uit het boek echt tot leven kunnen brengen, iets wat toch niet zo evident is.
Adil en Billal hielden ook rekening met de tweetaligheid van Brussel. Nederlandse en Franse dialogen wisselden elkaar regelmatig af, maar met de ondertiteling is alles op zich wel goed te begrijpen.
Over het algemeen hebben de regisseurs een goede film gemaakt, waarvan de verhouding tussen liefde en geweld ongeveer gelijk is. Het einde prikkelt dan weer de emotionele kant van de kijkers. Veel elementen, veel geweld, veel scheldwoorden.
Y’all scoort deze film 7.5/10.
Gezien in:
yallstvin.com 